Ίδρύθηκε από τους Αιολείς το 1.100 π.Χ. και τον 8ο αι. π.Χ. καταλήφθηκε από τους Ίωνες (συγκεκριμένα τους Κολοφώνιους). Επί ηγεμονίας των Αχαιμενιδών της Περσίας οι Σμυρνιοί διασκορπίστηκαν στα τριγύρω χωριά και όταν έφτασε στην περιοχή ο Μέγας Αλέξανδρος τους συνένωσε κι έχτισε την καινούργια πόλη στους πρόποδες του όρους Πάγου, εκεί που βρίσκεται και η σημερινή πόλη της Σμύρνης.
Σταδιακά, η πόλη άρχισε να ακμάζει με αμείωτο ρυθμό ακόμη και στα χρόνια της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Οι Ρωμαίοι δε, την τίμησαν τρεις φορές με τον εγκωμιαστικό τίτλο της ”νεωκόρου” λόγω της εκπληκτικής της ευημερίας.
Στη βυζαντινή εποχή διήνυσε περιόδους ακμής και παρακμής, πάντα επηρεαζόμενη από τις εσωτερικές αναταράξεις που κλόνιζαν συθέμελα την Αυτοκρατορία. Η πόλη καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1424 και παρέμεινε υπό την κατοχή τους μέχρι το 1919, όταν και αποβιβάστηκαν τα ελληνικά στρατεύματα…
*Στα μάτια των Σμυρνιών φάνταζαν ”ελευθερωτές”…μα είναι σ’ όλους μας γνωστή η τραγική συνέχεια… Ούτε οι Σμυρνιοί, ούτε οι λαμπροί και υπερήφανοι Έλληνες Στρατιώτες και Εύζωνοι, δεν φαντάστηκαν πως εκείνη η τόσο φωτεινή, χαρμόσυνη και γελαστή μέρα του Μάη, θα τους έβγαινε ”ξυνή”… και θα γινόταν σύντομα η Απαρχή του Τέλους…
Κείμενο με *αστερίσκο και μικρές λεκτικές διορθώσεις του Αρχικού Ιστορικού Κειμένου: Γεωργία-Χαρίκλεια Καΐμακάμη.
Η φωτογραφία (όπως γράφει στα γαλλικά η λεζάντα από κάτω της) είναι από τα εγκαίνια του Ιταλικού Ινστιτούτου στη Σμύρνη, στις 6 Οκτωβρίου του 1908.
Πηγή Αρχικού Ιστορικού Κειμένου Cognosco Team
