ΑρχικήΠοδοσφαιροΝτίνο Τζοφ, πάντα με απλότητα και υπευθύνοτητα

Ντίνο Τζοφ, πάντα με απλότητα και υπευθύνοτητα

«Πάντα αναρωτιόμουν γιατί επέλεξα να γίνω τερματοφύλακας.

Ξεκίνησα να παίζω στο τέρμα όταν ήμουν 5 χρονών.

Δεν είχα πρότυπα ή είδωλα, είδα το πρώτο παιχνίδι στην τηλεόραση με πονηρό τρόπο το 1954.

Ακόμα κι αν τελικά είναι ο ρόλος που μου ταιριάζει περισσότερο ιδιοσυγκρασιακά.

Ο τερματοφύλακας έχει τεράστια ευθύνη, είναι ο μόνος που δεν μπορεί να κάνει λάθη αλλά, αν είναι καλός, ξέρει να παίζει με σιγουριά και αυτοπεποίθηση.

Το πρώτο μου μπλουζάκι;

Ένα φανελάκι στο οποίο η μάνα μου ράβει έναν υφασμάτινο αριθμό.

Ακόμα το θυμάμαι καλά.

Ήταν ένα κόκκινο Νο1».

Ντίνο Τζοφ

Η απλότητα και η υπευθυνότητα είναι οι λέξεις που προσδιορίζουν πιο εύκολα τον Ντίνο Τζοφ.

Είναι βασικές έννοιες για την ανάπτυξη ενός ποδοσφαιριστή, ακόμα πιο σημαντικές για την ανάπτυξη ενός άνδρα.

Και αποτέλεσαν την βάση για την ανάπτυξη ενός θρύλου του ποδοσφαίρου.

Πράγματι, ενός θρύλου.

“Όταν έφτανε ο Τζοφ, πρώτα έμπαινε ο θρύλος και μετά η ιδιότητα ως τερματοφύλακας.”

Τσέζαρε Πραντέλι

Τελευταία Αρθρα

Φράνκο Μπαρέζι, η περηφάνεια των οπαδών της Μίλαν

Όταν μιλάς σε έναν οπαδό της Μίλαν για το νούμερο 6, το στήθος του...

Λουίς Ενρίκε, παράδειγμα μέσα απο νίκες, ήττες και πόνο

«Ο Λουίς Ενρίκε μου έδωσε τόσα πολλά που αποφάσισε να φύγει και δεν θα...

Γιώργος Φούντας, ο σκληρός του Ελληνικού κινηματογράφου

Ο Γιώργος Φούντας (Μαυρολιθάρι Φωκίδας, 13 Φεβρουαρίου 1924 – Αθήνα, 28 Νοεμβρίου 2010) ήταν...

Χάρρυ Κλυνν! Μεγάλος καλλιτέχνης, μεγάλος άνθρωπος

Στις 7 Μαΐου 1940, γεννήθηκε ο Χάρρυ Κλυνν. Κωμικός, σατιρικός ηθοποιός. Υπήρξε ένας από τους θεμελιωτές...

Παρομοια αρθρα

Φράνκο Μπαρέζι, η περηφάνεια των οπαδών της Μίλαν

Όταν μιλάς σε έναν οπαδό της Μίλαν για το νούμερο 6, το στήθος του...

Λουίς Ενρίκε, παράδειγμα μέσα απο νίκες, ήττες και πόνο

«Ο Λουίς Ενρίκε μου έδωσε τόσα πολλά που αποφάσισε να φύγει και δεν θα...

Αλεσάντρο Ντονάτο: ”Ο Ζέμαν είναι μεγάλη μορφή”

«Ήμασταν στο Mondo D’Oro στο Squinzano.Η συνεδρία μόλις είχε τελειώσει και ο Ζέμαν έπρεπε...