Ο Φαίδων Ματθαίου (12 Ιουλίου 1924 – 17 Σεπτεμβρίου 2011) ήταν Έλληνας διεθνής αθλητής και προπονητής καλαθοσφαίρισης.
Θεωρείται ο πατριάρχης του ελληνικού μπάσκετ και έχει γράψει το αυτοβιογραφικό βιβλίο: 60 χρόνια στο Ελληνικό μπάσκετ.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και καταγόταν από οικογένεια με αθλητικές καταβολές.
Ο πατέρας του ήταν ο Μάνθος Ματθαίου, πρόεδρος του Άρη, ο οποίος σκοτώθηκε κατά το βομβαρδισμό από ιταλικά αεροπλάνα.
Ασχολήθηκε με πολλά σπορ και ήταν πρωταγωνιστής σε όλα: πετοσφαίριση, πόλο, πινγκ πονγκ, τένις, σκοποβολή, ξιφασκία, αναβάτης σε αγώνες μοτοσυκλετών και ήταν μέλος των εθνικών ομάδων μπάσκετ και κωπηλασίας.
Σε όλα τα αθλήματα ήταν αθλητής στον Άρη Θεσσαλονίκης.
Μάλιστα συμμετείχε σε δύο Ολυμπιάδες σε δυο διαφορετικά αθλήματα: το 1948 στο Λονδίνο στην κωπηλασία και το 1952 στο Ελσίνκι στην καλαθοσφαίριση.
Πέθανε στις 17 Σεπτεμβρίου 2011
Στην καλαθοσφαίριση έκανε μεγάλη καριέρα ως παίκτης και προπονητής πάνω από 60 χρόνια κατακτώντας πολλούς τίτλους.
Αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ.
Ξεκίνησε από τον Άρη Θεσσαλονίκης το 1945 και το 1949 πήγε στον Παναθηναϊκό.
Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε 3 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1950, 1951, 1954).
Το 1955 έπειτα από διαφωνία με τους συμπαίκτες του στον ΠΑΟ αποχωρεί και εντάσσεται στον Πανιώνιο.
Στη συνέχεια αγωνίστηκε στον Σπόρτιγκ, επέστρεψε στον Πανιώνιο και αργότερα μεταγράφηκε στην ιταλική Στορμ Βαρέζε στην οποία αγωνίστηκε ως παίκτης και προπονητής.
Τελείωσε την καριέρα του στον Άρη.
Αγωνιζόταν στην θέση του πλέι μέικερ και φορούσε πάντα το νούμερο 1.
To 1955 αγωνίστηκε με τον Άρη στο διεθνές τουρνουά του Βιαρέτζο κατακτώντας την 2η θέση και ανακηρύχθηκε 1ος σκόρερ με 129 πόντους και πολυτιμότερος παίκτης.
Η επιτυχία ήταν πολύ μεγάλη, αφού την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν ευρωπαϊκά κύπελλα και τα διεθνή τουρνουά είχαν μεγάλη δημοσιότητα.
Το όνομα του Ματθαίου έγινε γνωστό σε όλη την Ιταλία, ενώ εκτός από τον ιταλικό τύπο ρεπορτάζ για τον Ματθαίου είχαν ισπανικές και γαλλικές εφημερίδες.
Χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους πιο σπουδαίους Ευρωπαίους καλαθσφαιριστές της εποχής του.
Αγωνίστηκε στην Εθνική Ελλάδος σε 44 αγώνες και σημείωσε συνολικά 539 πόντους (μ.ο. 12).
Έπαιξε στον πρώτο επίσημο αγώνα στην ιστορία της εθνικής το 1949 στο Ευρωμπάσκετ της Αιγύπτου, στον αγώνα Ελλάδα-Ολλανδία 46-28 στις 15 Μαΐου 1949 στο Κάιρο.
Ήταν επίσης προπονητής στον πρώτο αγώνα της Εθνικής Ελλάδος γυναικών.
Ως προπονητής έκανε επίσης μεγάλη καριέρα και πέρασε από τον πάγκο της Εθνικής αντρών, Εθνικής γυναικών, Πανιωνίου, Περιστερίου, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού, Άρη (γυναίκες) και άλλων. Θεωρείται ο δημιουργός της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του Άρη.
Αλησμόνητος είναι ο τελικός των ξυρισμένων κεφαλιών κατά τον οποίο ήταν προπονητής του ΠΑΟΚ και προέτρεψε τους αθλητές του να κουρευτούν και να κερδίσουν τον τελικό του 1984 που όλοι πίστευαν ότι θα κερδίσει ο Άρης.
