Δεν είχε φάτσα ποδοσφαιριστή.

Ούτε παρατσούκλι (“Μικρή μάγισσα”).

Ούτε ένα απλό όνομα που θα θυμόταν κανείς εύκολα (Χουάν Σεμπαστιάν).

Ωστόσο, κάθε φορά που ο Βερόν έπαιρνε την μπάλα, ο κόσμος σιωπούσε.

Οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές δεν χρειάζεται να φοράνε κίτρινα παπούτσια, να μασάνε τσίχλες, να παίζουν πάντα ως επιθετικοί.

Ακόμα κι αν έχεις το πρόσωπο του κάκου σε μια ταινία, δεν μπορεί τίποτα να μπει εμπόδιο στην μπάλα που ξέρεις.

Ήταν μια ποδοσφαιρική αποκάλυψη.

Ο Βερόν ανήκε σε εκείνη τη γενιά των χαφ που ξεκίνησαν ως χαφ και κατέληξαν να παίζουν πιο πίσω.

Αλλά το να είσαι μέσος είναι σαν να πηγαίνεις στον πόλεμο, κρατάς μια ανάμνηση που σε στοιχειώνει σε όλη σου τη ζωή, είσαι υπεύθυνος για την μοίρα του παιχνιδιού.

 Είναι γιος του παλιού ποδοσφαιριστή Χουάν Ραμόν Βερόν που έπαιξε και στον Παναθηναικό.

Το παρατσούκλι του «Μικρή Μάγισσα» το κληρονόμησε από την εποχή που αγωνιζόταν ο πατέρας του, ο οποίος αποκαλούταν «Η Μάγισσα».