”Πιέζω τον εαυτό μου γιατί δεν έχω τελειώσει ακόμα με τα όνειρα μου.

Στην πραγματικότητα, δεν έχω πραγματοποιήσει ούτε τα μισά.

Δεν περίμενα ποτέ να το πάω τόσο μακριά.

Έπαιζα στην Promotion, στην Excellence και αν μου έλεγε κάποιος ότι, σε πέντε χρόνια, θα είχα φτάσει στη Γιουβέντους, θα απαντούσα…

‘Μάλλον έχεις πιει;’.

Κάνω λάθη όπως πολλοί άλλοι, αλλά ακριβώς χάρη στα λάθη μεγαλώνουμε.

Διάβασα μια όμορφη φράση του Ed Sheeran, είπε ότι σήμερα όλοι τείνουν να κρύβουν τα λάθη τους, βάζοντάς τα σε μια γωνία για να τα ξεχάσουν, με την ελπίδα να κάνουν και τους άλλους να τα ξεχάσουν, για να αναδείξουν αντίθετα, μόνο τα θετικά.

Ακριβώς όμως μέσα από τις δυσκολίες βγαίνουμε πιο δυνατοί.

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου, μόλις κάνεις ένα λάθος, σε ντροπιάζουν, ειδικά στα social media. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι, δεν είναι καλό.

Είμαι ο ίδιος όπως πάντα, τόσο που αντιλαμβάνομαι τη διαφορά με τους συμπαίκτες μου. Είμαι ένας απλός τύπος, ίσως λιγότερο γνώστης πολλών πραγμάτων, από άλλους.

Σέβομαι πολύ τους μεγαλύτερους συμπαίκτες.

Είναι κάτι που χάνεται σήμερα, ο σεβασμός!

Για παράδειγμα, αν έχω κλείσει ένα μασάζ και είμαι ήδη στο κρεβάτι, αλλά βλέπω κάποιον μεγαλύτερο να φτάνει, του δίνω το μέρος.

Δεν χρειάζεται καν να με ρωτήσει, σηκώνομαι και του το δίνω αυθόρμητα.

Οι ηλικιωμένοι εκτιμούν πολύ αυτά τα πράγματα και για μένα έχουν μεγάλη αξία, είναι θεμελιώδη στα αποδυτήρια.

Κατά τα λοιπά δεν θεωρώ τον εαυτό μου αφελή, αλλά σίγουρα είμαι καλόκαρδος άνθρωπος. Σου δίνω τα πάντα, αλλά αν δεν το σεβαστείς, τελείωσες μαζί μου.

Όταν είσαι στο γήπεδο δεν χρειάζεται να κοιτάς κανέναν.

Δεν υπάρχει φιλία, τίποτα.

Με κατηγορούν ότι απλώνω τα χέρια μου λίγο υπερβολικά;

Έχουν συνηθίσει όλοι στο «ψεύτικο» ποδόσφαιρο.

Εγω είμαι παλιάς σχολής.

Παίζουμε ποδόσφαιρο, δεν χορεύουμ”.

Federico Gatti