«Είχα έρθει σε συμφωνία με τη Γιοκοχάμα, στην Ιαπωνία.
Δεκαπέντε μέρες πριν φύγω, ήρθε η πρόταση της Μίλαν, απάντησα ότι ήμουν ήδη μεγάλος, ήμουν 32 ετών, αλλά μου είπαν ότι ο ίδιος ο προπονητής είχε ζητήσει από τον σύλλογο να επικοινωνήσουν μαζί του.
 Είπα εντάξει, τηλεφώνησα στη Γιοκοχάμα και εξήγησα ότι η Μίλαν με είχε αναζητήσει, μια από τις πιο δυνατές ομάδες στον κόσμο.
Σε εκείνο το σημείο δεν μπορούσα να πω όχι.
Ακύρωσα το συμβόλαιο και υπέγραψα με τη Μίλαν.
Η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να κάνω.

5 Σπτεμβρίου 2019...
Είδα τον γιο μου να πεθαίνει.
Και σήμερα είμαι ακόμα συγκλονισμένος.
Εκείνη τη μέρα ήμασταν μαζί για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα και ο Ντανίλο ήταν στην ομάδα μου.
Κάποια στιγμή έφυγε από το γήπεδο ενώ εγώ συνέχισα να παίζω.
Λίγο αργότερα κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Είδα τον γιο μου να εχει επιληπτικές κρίσεις.
Ήξερα το ιατρικό του ιστορικό και ήξερα για τα προβλήματα που είχε στο παρελθόν.
Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο μετά από μισή ώρα, με πήρε τηλέφωνο ένας γιατρός για να με ενημερώσει για το θάνατο.
Προσευχόμουν και ζητούσα απο τον Θεό να σώσει τη ζωή του Ντανίλο.
Αλλά δεν ήταν δυνατό».
Καφού