«Ένα απίστευτο πράγμα συνέβη μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018.
Μια μέρα, έλαβα μια κλήση από έναν Ιταλικό νούμερο, ήταν ένας προπονητής.
«Hola Chucky; Είμαι ο Κάρλο Αντσελότι».
Όταν άκουσα το όνομά του, σχεδόν τρόμαξα.
Ο Αντσελότι είχε εργαστεί ως κριτικός της Televisa στο Μεξικό κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ και είχε δει το γκολ μου.
Ήθελε να πάω να παίξω γι'αυτόν στη Νάπολι.
Κατά τη διάρκεια της σεζόν 2018-19, δεχόμουν κλήσεις από αυτόν κάθε εβδομάδα.
Όταν τραυματιζόμουν, με ρωτούσε...
«Πώς είναι το γόνατο; Πώς πάει η ανάκαμψη;»
Σε ένα άτομο που μου συμπεριφέρθηκε έτσι, όταν μου ζήτησε να πάω στη Νάπολι, πώς θα μπορούσα να πω όχι;
Ναι, ξέρω, όλοι ξερουν ήδη ποιος είναι ο Αντσελότι.
Είναι σπουδαίος προπονητής, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι ακόμα καλύτερος ως άνθρωπος.
Θυμάμαι το πρώτο μου βράδυ στην Ιταλία που πήρε την οικογένειά μου και εμένα για δείπνο και ήταν εκεί όλη του η οικογένειά.
Και εννοώ όλη του την οικογένεια πραγματικά, έφερε και τα εγγόνια του.
Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μένα, γιατί νομίζω ότι μερικές φορές οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν πόσο δύσκολο είναι να αλλάξεις χώρα ως ποδοσφαιριστής.
Ειδικά για τους Λατινοαμερικανούς, επειδή η ευρωπαϊκή κουλτούρα είναι τόσο διαφορετική και είμαστε τόσο μακριά από την οικογένεια.
Αλλά ο Αντσελότι ήξερε πώς να σε κάνει να νιώσεις σαν στο σπίτι σου.
Αυτή η ανθρωπιά του, κόλλησε μαζί μου».
Ίρβινγκ Λοζάνο