”Μεταξύ των προσωπικών ικανοποιήσεων που πήρα όλα αυτά τα χρόνια στη Λάτσιο είναι και αυτή του να γίνομαι ο τρόμος των τερματοφυλάκων έξω απο την περιοχή.
Αυτό το περίφημο στοίχημα που βάζαμε στη Ρώμη και ξέρω πώς να το κάνω καλύτερα απο όλους και να το κερδίζω, όπως στο εντός έδρας παιχνίδι εναντίον της Sampdoria όταν υπογράφω ένα μεγάλο ρεκόρ…
Είναι 13 Δεκεμβρίου 1998 και έχω ένα ζεστό αριστερό πόδι έτοιμο για όλα.
Με τον Μαντσίνι μας άρεσε να στοιχηματίζουμε μεταξύ μας πριν τα ματς, αλλά αυτή τη φορά επιλέγει λάθος μέρα για να με προκαλέσει…
”Σου δίνω ένα εκατομμύριο λιρέτες για κάθε γκολ που θα βάλεις.”
Ο Φερρόν είναι στο τέρμα, παίξαμε μαζί στη Σαμπντόρια, προπονήθηκα μαζί του στη Τζένοα και τον ήξερα.
Στα αποδυτήρια τον προειδοποιώ…
«Fabrizio, μην κουνιέσαι πρώτος, μην κάνεις το φαινόμενο σε μένα, γιατί αν κάνεις βήμα, θα σου το ρίξω στην αλλη πλευρά και θα σε κάνω να φαίνεσαι κακός».
Ήξερε ότι ήμουν ικανός γι΄αυτό, γιατί παρακολουθούσα μέχρι το τέλος την κίνηση του τερματοφύλακα.
Και ήξερα ότι θα περίμενε στη γωνία του μέχρι να φύγει η μπάλα.
Έπρεπε να περάσω το τείχος οπωσδήποτε.
Το κάνω στο 29ο λεπτό, το πρώτο.
Επαναλαμβάνω το ίδιο στο 45’… Δύο.
Ολοκληρώνω την τριλογία στο 52′.
Χατ τρικ!
Τρία γκολ με χτύπημα φάουλ, πριν το 60ο λεπτό.
Η τύχη είναι με τον Ferron, που δεν σφυρίζει άλλο φάουλ ο διαιτητής.
Το παιχνίδι τελειώνει 5-2 και πάω στο Μαντσίνι…
«Μου χρωστάς τρία εκατομμύρια λιρέτες.”
Και αυτός, απαντάει σοβαρά…
”Όχι, γιατί δεχτήκαμε δύο γκολ. Θα σου δώσω μόνο ένα. “
“Μην προσπαθείς Μάντσο να το χαλάσεις. Τι σχέση έχω εγώ με αυτό;”
”Παίζεις άμυνα, δεν έπρεπε να τους αφήσεις να σκοράρουν
τώρα θα πάρεις 3-2=1.”
Κι’έτσι μόνο ένα εκατομμύριο μου έδωσε, ο εξυπνάκιας… “
Σίνισα Μιχαΐλοβιτς
