''Ήμασταν στην Αγγλία για το Euro ’96, ήμουν στην πρώτη μου επίσημη διοργάνωση με την εθνική ομάδα και προπονητής μας ήταν ο Αρίγκο Σάκι.
Μου είπαν ότι ο προπονητής είχε μαλακώσει λίγο με τα χρόνια γιατί στα πρώτα του χρόνια στη Μίλαν ήταν κάτι τρελό, ένας πραγματικός λοχίας που κυκλοφορούσε με τηλεβόα.
Δεν μπορούσες να αναπνεύσεις.
Θυμάμαι την πρώτη μέρα πριν την έναρξη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, με έβαλαν στο δωμάτιο με τον Τζανφράνκο Ζόλα, έναν καταπληκτικό τύπο.
Μετά μας είπαν ότι στις 8 το βράδυ έπρεπε να μείνουμε όλοι για δείπνο.
Τότε σκέφτηκα...
 «Το δείπνο είναι στις 8 το βράδυ, καλύτερα να πάμε λίγο νωρίτερα». 
Επίσης επειδή ήμουν μικρός, την πρώτη φορά που πήγα δεν είναι ότι θα μπορούσα να αργήσω.
Στις 19.50, μάλιστα, πήγαμε με τον Τζιανφράνκο για φαγητό.
Όταν έφτασα  όλη η ομάδα είχε ήδη καθίσει και μας περίμενε.
Οι μόνες δύο ελεύθερες θέσεις ήταν αυτές στο τραπέζι του Σάκι, που του άρεσε να τρώει μαζί με την ομάδα και ότι στη φιλοσοφία του, ακόμη και στο φαγητό έπρεπε να συμπεριφέρεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Ας πούμε ότι δεν θα γελούσατε και τόσο πολύ στο τραπέζι!
Κατάλαβα ότι οι συμπαίκτες μου είχαν τρέξει εκ των προτέρων για να αποφύγουν τη θέση δίπλα στον Σάκι, ειδικά από τη στιγμή που έπρεπε να κρατήσουμε αυτές τις θέσεις μέχρι το τέλος του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Είμαι ήδη κάποιος που δεν μιλάει πολύ, πρακτικά δεν ανέπνεα σε όλο το δείπνο.
Πήρα όμως σπουδαία μαθήματα από αυτόν.
Ήμουν μικρός όταν ο Σάκι αναστάτωσε το ποδόσφαιρο με τη Μίλαν.
Έκανε πραγματικά εντυπωσιακά πράγματα, ήταν ένας μεγάλος προπονητής."
Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο