Στις 15 Φεβρουαρίου 2003, μετά τον αγώνα για το Κύπελλο μεταξύ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Άρσεναλ, ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, είχαν το συγκεκριμένο επεισόδιο που έμεινε στην ιστορία.

“Ο μόνος παίκτης που προπονούσα που δεν παραδεχόταν ποτέ τα λάθη του, ήταν ο Ντέιβιντ Μπέκαμ.

Θα μπορούσε να κάνει τα χειρότερα παιχνίδια, αλλά ποτέ δεν θα παραδεχόταν ότι έπαιξε άσχημα.

Σε έδιωχνε μακριά, σου έλεγε ότι έκανες λάθος, ήταν σα να προστάτευε τον εαυτό του.

Ηταν εξαιρετικά ποιοτικός, αλλά πίστευε ότι ήταν αλάνθαστος, κατά κάποιον τρόπο.

Η αναμέτρηση μεταξύ μας, που προκάλεσε αρκετή αναταραχή, έλαβε χώρα στο ματς εναντίον της Άρσεναλ στο Ολντ Τράφορντ τον Φεβρουάριο του 2003, στο οποίο χάσαμε 2-0.

Ο Ντέιβιντ σε εκείνο το ματς, δεν μπήκε στον κόπο να επιστρέψει στην άμυνα και δεχτήκαμε το δεύτερο γκολ απο την Άρσεναλ.

Στο τέλος του παιχνιδιού του το είπα και ως συνήθως ο Ντείβιντ δεν δέχτηκε την κριτική μου.

Ήταν ένα μέτρο μακριά μου και στο πάτωμα υπήρχε μια σειρά από παπούτσια.

Ο Ντέιβιντ με έβρισε, περπάτησα προς το μέρος του και καθώς πλησίασα κλώτσησα ένα παπούτσι, το οποίο τον χτύπησε ακριβώς στο μάτι, σηκώθηκε αμέσως, αλλά οι παίκτες τον σταμάτησαν.

“Κάτσε κάτω” του είπα.

”Μπορείς να διαφωνείς όσο θέλεις.

Απογοήτευσες την ομάδα σου.”

Τον πήρα την επόμενη μέρα για να του δείξω το βίντεο του παιχνιδιού και πάλι δεν παραδέχτηκε το λάθος του.

Καθόταν και με άκουγε χωρίς να πει λέξη.

Τίποτα… Τίποτα.

“Καταλαβαίνεις για τι πράγμα μιλάω, καταλαβαίνεις γιατί σου το λέω;”

Δεν μου απάντησε καν.

Την επόμενη μέρα η ιστορία ήταν στις εφημερίδες.

Η κορδέλα μαλλιών, με την οποία εμφανίστηκε δημόσια ο Ντέιβιντ, ανέδειξε την πληγή απο το παπούτσι.

Εκείνες τις μέρες είπα στην διοίκηση, ότι ο Ντέιβιντ έπρεπε να φύγει και τα μέλη που με ήξεραν καλά, πήραν το μήνυμά μου…

”Τη στιγμή που ο προπονητής χάνει την εξουσία του στα αποδυτήρια, η ομάδα δεν υπάρχει πια, καταλήγουν να κάνουν οι παίκτες ότι θέλουν και ο μπελάς αρχίζει.

Ο Ντέιβιντ, νόμιζε ότι ήταν πάνω από τον Αλεξ Φέργκιουσον, είμαι σίγουρος και δεν έχει σημασία που ήταν ο Αλεξ Φέργκιουσον εκεί και όχι ο Πίτερ ο υδραυλικός, το όνομα του προπονητή είναι άσχετο.

Στο επίκεντρο της αρχής στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παραμένει πάντα ο προπονητής.

Δεν το κατάλαβε ο Ντέιβιντ.

Αυτό σηματοδότησε το τέλος γι’ αυτόν.”

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον