”Όταν ήμουν παιδί, παίζαμε ποδόσφαιρο κάθε μέρα.

Αυτό που ενδεχομένως να έκανε την διαφορά είναι πως το ποδόσφαιρο ήταν το μόνο πράγμα που είχα εγώ στο μυαλό μου.

Οι φίλοι μου το λάτρευαν, αλλά επίσης τους άρεσε να πηγαίνουν στον κινηματογράφο, βόλτες με φίλους.

Εγώ ήθελα μόνο να παίζω ποδόσφαιρο. Δεν τα πήγαινα καλα στο σχολείο και είπα στον εαυτό μου…

”Αν δεν διαβάζω, θα πρέπει να πετύχω στο ποδόσφαιρο”.

Μετά, άρχισα να το αναλύω, το πώς θα υλοποιήσω τον στόχο μου.

Κατάλαβα πως όταν πραγματικά θες κάτι, δεν πρέπει να αφήνεις το παραμικρό στην τύχη. Ούτε να αποπροσανατολίζεσαι, από άλλες επιθυμίες.

Δεν είμαι σίγουρος πως είχα ποτέ δική μου μπάλα. Θυμάμαι όμως, το πρώτο ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια. Μου τα πήρε ο πατέρας μου.

Ήμουν έντεκα χρονών και είχε κάνει οικονομίες, για να μου τα αγοράσει.”

Ζινεντίν Ζιντάν