«Κύριε, δεν αντέχω άλλο, είμαι κουρασμένος...»
«Αν είσαι κουρασμένος σημαίνει ότι πρέπει να δουλέψεις περισσότερο για να μην νιώθεις κουρασμένος.
Και έτσι δεν θα χρειάζεται να σταματήσεις...»
«Μερικές φορές η γιαγιά μου με έστελνε με την τσάντα για τα ψώνια της...»
«Η μπαταρία του χρονομέτρου τελείωσε και σε περιμένει, σταμάτησες για πικνίκ;»
«Ήμουν έτοιμη να τηλεφωνήσω στο Δασαρχείο να έρθει να σε ψάξει...»
«Όταν τα πόδια σου είναι γεμάτα, τότε θα αρχίσουν να χορεύουν...»
Για κάθε παίκτη που επρόκειτο να παραιτηθεί, πάντα έψαχνα έναν τρόπο να τον ωθήσω, με ένα αστείο, ένα πείραγμα, ένα κίνητρο για να μετακινήσω το όριο λίγο πιο πέρα.
Ξέρω ότι στην αρχή η δουλειά που προτείνω μπορεί να φαίνεται δύσκολη, κουραστική, αλλά δεν πρέπει να υπερβάλλουμε με την έννοια της προσπάθειας.
Μιλάμε ακόμα για ορεινές διαδρομές, προπονήσεις.
Ένας αθλητής ορίζεται ως τέτοιος ακριβώς επειδή μπορεί και πρέπει να υποστηρίξει συγκεκριμένους φόρτους εργασίας.
Ο ποδοσφαιριστής αντιμετωπίζει μια αγωνιστική σεζόν.
Σχεδόν πάντα εκπαιδεύτηκα σε πόλεις του Νότου, επιλέγοντας να ζήσω, σε αυτές που το επέτρεπαν, μπροστά στη θάλασσα.
Το πρωί κοιτούσα έξω και έβλεπα ανθρώπους όλων των ηλικιών να τρέχουν, με τον ήλιο να λάμπει, ιδρωμένους, κουρασμένους αλλά ικανοποιημένους με την προσπάθεια που κατέβαλαν και το αποτέλεσμα που πετύχαιναν, είτε ήταν απώλεια λίγων κιλών, βελτίωση χρόνου, επιμήκυνση αποστάσεων ή απλά να αισθάνονται λίγο καλύτερα μετά την προσπάθεια.
Και δεν πληρώνονταν για να το κάνουν.
Λοιπόν, αν το κάνουν όλοι αυτοί, δεν μπορεί να το κάνει ένας καλοπληρωμένος ποδοσφαιριστής;
Σήμερα οι παίκτες δεν θέλουν να κουράζονται για να μην αισθάνονται κουρασμένοι.
Χρειάζεται όμως κούραση, η προπόνηση στοχεύει στην αύξηση του ορίου κόπωσης.
Και αν δεν κουραστείς δεν θα γίνεις ποτέ καλύτερος.
Όσο περισσότερο εξασκείστε, τόσο περισσότερο το παιχνίδι θα φαίνεται να είναι απλώς για διασκέδαση.
Πήγαινε και ξαναδιάβασε τι είπαν οι παίκτες, όλων των επιπέδων, που δούλεψαν μαζί μου... «Την Κυριακή θα μπορούσα να είχα παίξει δύο παιχνίδια στη σειρά χωρίς να νιώσω κουρασμένος».
Zdenek Zeman!