ΑρχικήΠοδοσφαιροO Γουέιν Ρούνει και τα όμορφα χρόνια στην Γιουνάιτεντ

O Γουέιν Ρούνει και τα όμορφα χρόνια στην Γιουνάιτεντ

- Advertisement -

′′ Το να παίξω για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν το αποκορύφωμα της καριέρας μου και ήμουν εκεί για πολύ καιρό, αλλά ήταν καιρός να φύγω.

Πρώτα απ’όλα, δεν έπαιζα άλλο.

Πάντα ήμουν ένας παίκτης που θέλει να παίζει.

Φυσικά μίλησα με τον προπονητή και προφανώς δεν θα έπαιζα άλλο οπότε ήταν η σωστή απόφαση και η κατάλληλη στιγμή να φύγω. Προφανώς η ιδανική κατάσταση θα ήταν να μείνω και να τελειώσω την καριέρα μου εκεί, αυτό θα ήθελα, αλλά αλλάζει το ποδόσφαιρο.

Διαφορετικά πράγματα συμβαίνουν και όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.

Αξέχαστες αναμνήσεις. Μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία να παίξω Αμερική.

Ωστόσο, τα χρόνια στην Γιουνάιτεντ ήταν φοβερά και πάντα ανυπομονώ να επιστρέφω και να συναντώ μερικούς πρώην συμπαίκτες μου και κάποιους φίλους με τους οποίους έζησα μαζί τους στην πορεία.”

Γουέιν Ρούνει

Τελευταία Αρθρα

Ρούι Κόστα: ”Κάτι πρέπει ν’αλλάξει στο ποδόσφαιρο”

''Σήμερα οι ποδοσφαιριστές είναι μαριονέτες στα χέρια των μάνατζερ. «Θέλω 10 εκατομμύρια». Πώς όμως μπορεί να...

Μιχαΐλοβιτς: ”Όπως όλοι μας, φοβόταν και ο Σταμ κάτι…”

«Λίγα ματς μετά την έναρξη του πρωταθλήματος, ο Jaap βρέθηκε θετικός σε νανδρολόνη.Υπήρξε μια...

Τόττι! Απο την αλάνα, στο ντεμπούτο με την Ρόμα

Ρώμη, καλοκαίρι του 1985, συνοικία Porta Metronia. Οι μαγαζάτορες έβλεπαν ένα αγοράκι που έκανε απίθανα...

Η δικαίωση του Τζιοβάνι Ντι Λορέντζο

Το ντεμπούτο στην Serie D το έκανε μόλις στα δεκαπέντε του χρόνια, με την...

Παρομοια αρθρα

Ρούι Κόστα: ”Κάτι πρέπει ν’αλλάξει στο ποδόσφαιρο”

''Σήμερα οι ποδοσφαιριστές είναι μαριονέτες στα χέρια των μάνατζερ. «Θέλω 10 εκατομμύρια». Πώς όμως μπορεί να...

Μιχαΐλοβιτς: ”Όπως όλοι μας, φοβόταν και ο Σταμ κάτι…”

«Λίγα ματς μετά την έναρξη του πρωταθλήματος, ο Jaap βρέθηκε θετικός σε νανδρολόνη.Υπήρξε μια...

Τόττι! Απο την αλάνα, στο ντεμπούτο με την Ρόμα

Ρώμη, καλοκαίρι του 1985, συνοικία Porta Metronia. Οι μαγαζάτορες έβλεπαν ένα αγοράκι που έκανε απίθανα...