16 Ιουλίου 1950…

Η μαύρη ημερομηνία στην ιστορία της Βραζιλίας, η ημερομηνία του ′′ Μαρακανάζο”.

Τραγική μέρα, μια καταστροφή που οι βραζιλιάνοι δημοσιογράφοι αποκαλούσαν ” Η Χιροσίμα μας “.

Μπροστά σε 200 χιλιάδες λαό στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στο Μαρακανά, ο Alcides Ghiggia έφερε μια χώρα σε απόγνωση και έδωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ουρουγουάη, η οποία δεν μάσησε ποτέ.

2-1 για την Σελέστε, η οποία μόνο με νίκη θα κατακτούσε το τρόπαιο και τα κατάφερε.

Σκόρερ: (Fraca 47′ – Χουάν Αλμπέρτο Σκιαφίνο 66′, Αλσίντες Γκίτζια 79′)

”Δεν συνειδητοποίησα την τεράστια αυτή κατάσταση που δημιουργήθηκε.

200 χιλιάδες Βραζιλιάνοι είχαν έρθει στο Μαρακανά, σίγουροι ο,τι θα γιορτάσουν τον θρίαμβο τους και η μικρή Ουρουγουάη παρέλασε με το Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω από τη μύτη τους.

Στο τέλος του αγώνα, είδα ανθρώπους απολιθωμένους αν όχι ήδη απελπισμένους και μαρμαρωμένους, τότε άρχισα να συνειδητοποιώ οτι κανείς δεν έχει φύγει, δεν μπορούσαν να φύγουν.”

Μόνο τρεις άνθρωποι έχουν κάνει το Μαρακανά να σωπάσει.. ο Πάπας, ο Φρανκ Σινάτρα και εγώ.

”Μετά το τέλος του αγώνα, ακολούθησαν τρεις ημέρες εθνικού πένθους, μεσα στις οποίες η Βραζιλία μέτρησε 56 θανάτους από ανακοπή καρδιάς και 34 αυτοκτονίες.

” Δεν έχω δει ποτέ τόση θλίψη.

Δεν έχω δει ποτέ τόσα πληγωμένα μάτια.”

Λόγω της θλίψης των βραζλιάνων, ο Alcides Ghiggia μέχρι το θάνατό του, απέφευγε να μιλάει για το ματς, λίγα λόγια, σεβασμός, για όλους αυτούς που έχασαν την ζωή τους.

Στις 16 Ιουλίου του 2015…65 χρόνια ακριβώς μετά το ”Μαρακανάζο”σε ηλικία 88 ετών, έφυγε απο την ζωή ο Alcides Ghiggia.

Ο Ομπντούλιο Βαρέλα, ο Αρχηγός της Σελέστε, για αρχή έβαλε τους συμπαίκτες του να κατουρήσουν πρωτοσέλιδα εφημερίδων που τόνιζαν οτι η Βραζιλία θα είναι εύκολα Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.

Λιγο πριν βγει η ομάδα στο γήπεδο είπε…”Βγάλτε όλους αυτούς τους ανθρώπους από το μυαλό σας.

Μην κοιτάτε ψηλά.

Το παιχνίδι παίζεται στο χορτάρι και αν κερδίσουμε, τίποτα δεν θα συμβεί, όπως δεν συμβαίνει ποτέ.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι απλά δεν μετράνε.”

Τι εκανε μετα το ματς??

Κατι που δεν θα έκανε κανείς.

”Υπήρχε τόση θλίψη στους βραζιλιάνους οπαδούς που αποφάσισα να μπω σε ένα μπαρ και να πιω ένα ποτό μαζί τους.

Όταν συνειδητοποίησαν ποιος ήμουν, νόμιζα ότι θα με σκότωναν.

Ευτυχώς, δεν θα μπορούσα να έκανα μεγαλύτερο λάθος.

Με συνεχάρησαν και ήπιαμε μερικά ποτά μαζί!”

«El Negro Jefe» (Ο Μαύρος Αρχηγός) με τον οποίο στη σύνθεση της η Σελέστε δεν έχασε ποτέ παιχνίδι Μουντιάλ.