Υπάρχουν ιστορίες εκείνων που δεν τα παρατάνε, εκείνων που παλεύουν ενάντια στα πάντα για να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα.
Και παρόμοιες ιστορίες προέρχονται συχνά από τον αθλητισμό.
Αυτή τη φορά, όμως, η ιστορία έρχεται από το μπάσκετ και όχι από το ποδόσφαιρο.
Ένας μπασκετμπολίστας ύψους ενός μέτρου και πενήντα εννέα εκατοστά.
Το όνομά του είναι  και γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη το 1965, όπου μεγάλωσε παίζοντας πάντα μπάσκετ σε ένα καλάθι και μια μπασκέτα αληθινή ή φτιαγμένη με ένα σύρμα που γινόταν στρόγγυλο και απο κάτω είχε ένα κουβαδάκι.
Είναι καλός, αλλά τελικά το μέγεθός του τον οδηγεί στο περιθώριο.
Όταν μεταβαίνει στο γυμνάσιο Dumbar, εμφανίζεται στο προπονητικό στρατόπεδο αλλά αμέσως οι υπόλοιποι γελάνε.
Αλλά μετά από μερικές προπονήσεις, ο προπονητής συνειδητοποιεί ότι έχει πολύ ταλέντο, ειδικά στο να κλέβει την μπάλα από τους αντιπάλους του.
Γίνετε «Ο Πορτοφολάς» για όλους.
Στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι στο γήπεδο του Camden High School, μόλις μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο, οι οπαδοί αρχίζουν να γελούν και να αποδοκιμάζουν.
Ο Μπογκές ήταν ήδη έτοιμος για αυτή την αντίδραση, έκλεισε το μάτι στους συμπαίκτες του και άρχισε να κλέβει μπάλες συνεχόμενα.
Στο ημίχρονο το Νταμπάρ προηγείται με 30 πόντους και οι αντίπαλοι οπαδοί δεν γελούν πλέον.
Όμως οι προκαταλήψεις τον κυνηγούν και στο πανεπιστήμιο.
Στο Wake Forest οι προπονητές δεν τον πιστεύουν και τον αφήνουν στον πάγκο.
Μέχρι που ο νέος προπονητής, ο Μπομπ Στάακ αποφασίζει να μην ενδιαφέρεται για τη γνώμη των άλλων και τον πετάει στο γήπεδο.
Ο μέσος όρος πόντων της ομάδας διπλασιάζεται και ο Μπογκές μπαίνει στους δέκα κορυφαίους παίκτες κολεγίου σε αριθμό ασίστ και κλεψίματα.
Όταν κλείνει την καριέρα του στο κολέγιο, το Πανεπιστήμιο του Γουέικ Φόρεστ αποσύρει τη φανέλα του, με το νούμερο 14.
Η πιο σημαντική πρόκληση παραμένει το ΝΒΑ.
Το 1987 επιλέχθηκε 12ος στο γενικό ντραφτ και κατέληξε στους Washington Bullets.
Αλλά για τους κριτικούς «το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να γίνει πόλος έλξης εισιτηρίων».
Αντίθετα, με τη συνηθισμένη του ηρεμία, αρχίζει να παίζει και να κλέβει μπάλες, παίρνοντας μια εξαιρετική πρωτιά ως πρωτάρης.
Στη συνέχεια μετακόμισε στους Σάρλοτ Χόρνετς, μια νεοσύστατη ομάδα για την επέκταση του πρωταθλήματος και πολύ αδύναμη.
Σε τέσσερα χρόνια, οδήγησε την ομάδα στα πλέι οφ και έκανε ρεκόρ σε ασίστ, κλεψίματα και λεπτά συμμετοχής.
Και αφού έχει «κατακτήσει» το ΝΒΑ, μπορεί να αφαιρέσει ένα βότσαλο από το παπούτσι του...
"Ήταν οι άλλοι που κοίταζαν το ύψος, αλλά τους καταλαβαίνω, οι άνθρωποι, όταν δεν σε γνωρίζουν, συχνά σε κρίνουν για το πώς φαίνεσαι.
Στο χέρι σου είναι να σε εκτιμούν γι' αυτό που είσαι".