”Όταν έφτασα στο Τορίνο, την πρώτη μέρα της προπονήσης, υπήρχε ένας Κύριος που εργαζόταν για την Τόρο.

Εκείνη την ημέρα μου είπε…

”Θα γίνεις ένας από τους πιο δυνατούς σέντερ φορ στο ιταλικό πρωτάθλημα.”

Με τρέλανε, δεν ήξερα ποιος ήταν.

Μετά από λίγο, ανακαλύπτω ότι τον λένε Τόνι Βιγκάτο και ότι ήταν αποθηκάριος.

Σκέφτομαι μέσα μου…

“Μα τι καταλαβαίνει αυτός από το ποδόσφαιρο!?”

Καθώς ο καιρός περνάει αντ’ αυτού, συνειδητοποίησα ότι το καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά.

Τώρα όταν σκοράρω, σε κάθε παιχνίδι ψάχνω το βλέμμα του.

Όταν τον βρω τρέχω να τον αγκαλιάσω.

Εκείνος ο άνθρωπος έγινε το κύριο φυλαχτό μου.

Πριν το παιχνίδι, με αγκαλιάζει και μου λέει…

”Αφηνόμαστε σε σένα, ξέρω ότι θα σκοράρεις σήμερα.”

Το πιο όμορφο είναι ότι σε κάθε γκολ κλαίει και βλέποντάς τον να χαίρεται, με γεμίζει υπερηφάνεια”.

Αντρέα Μπελότι