Ξαφνικά ο Kιν μου λέει…

«Γιατί δεν πας να το στο Λονδίνο με την γαμημ… κόκκινη Ferrari και το ρετιρέ σου;».

Του είπα «εε;» και μου απαντά…

«Ναι, πήγαινε στο Λονδίνο».

Του λέω…

”Κιν είσαι θυμωμένος μαζί μου, γιατί όμως είσαι τόσο θυμωμένος μαζί μου Ιρλανδέ??

Ποιο στο διάολο είναι το πρόβλημά σου;”

Και ξαναρχίζει με την Ferrari και το ρετιρέ.

Αλλά μετά τα πράγματα πήγαν να ξεφύγουν κατα πολύ, γυρίζει, παρά τον τραυματισμό του στο πόδι, με αρπάζει από τη γραβάτα και με τραβάει πάνω του.

Όλοι προσπαθούν να μας χωρίσουν.

Δεν κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ, ήμουν πεπεισμένος ότι μόλις έφτανα στην προπόνηση η κατάσταση θα εκραγεί.

Είδα τον Ρόι στο γυμναστήριο, οπότε σκέφτηκα «ετοίμασου», πήγα στα αποδυτήρια πεπεισμένος ότι ήμουν έτοιμος για μάχη.

Ο καθένας έχει τη θέση του, η δική μου ήταν πάντα δίπλα του, όταν μπήκα έβαζε τα παπούτσια του, ήμουν πεπεισμένος ότι θα μου ρίξει μια στα μούτρα.

Και αντ’ αυτού…

Δεν μου είπε λέξη.

Μάλιστα για τρεισήμισι χρόνια δεν μου είπε όυτε μία λέξη».

Τέντι Σέριγχαμ