«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ομιλία του Στίβεν Τζέραρντ στο ημίχρονο του τελικού του Champions League το 2005.
Θυμάμαι τον Ράφα Μπενίτεθ να μπαίνει στα αποδυτήρια και να δίνει τον προπονητικό του λόγο.
Είπε ότι δεν πρέπει να τα παρατήσουμε και να σκοράρουμε γρήγορα.
Ο Στίβεν σηκώθηκε ξαφνικά και ζήτησε από όλο το προσωπικό και τον προπονητή να φύγουν από τα αποδυτήρια γιατί ήθελε να μείνει μόνος με τους παίκτες.
Έφυγε όλο το επιτελείο, ακόμα και οι φυσιοθεραπευτές που περιποιούνταν τους παίκτες.
Ο Στίβι μας είπε ότι η Λίβερπουλ ήταν το μόνο που είχε, ήταν η ομάδα του, ό,τι δεν αγάπησε ποτέ τίποτα όπως την Λίβερπουλ και ότι δεν ήθελε να είναι ο περίγελος της ιστορίας του Champions League.
Είπε ότι αν τον σεβόμασταν και τον αγαπούσαμε ως αρχηγό, τότε έπρεπε να συνέλθουμε και να επιστρέψουμε στον αγώνα.
Στο δεύτερο ημίχρονο πέτυχε το πρώτο γκολ και πήρε το πέναλτι
 Έκανε ένα εξαιρετικό δεύτερο ημίχρονο, τελειώνοντας το παιχνίδι ως δεξί μπακ.
Έκανε πραγματικά ένα τρελό παιχνίδι.
Αλλά αυτή η ομιλία του ημιχρόνου θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου για πάντα.
Ο Στίβεν ήταν ένας φανταστικός ηγέτης».
Τζιμπρίλ Σισέ