«Ήμουν σίγουρος, απολύτως σίγουρος, ότι ήταν απλώς ένα κακό όνειρο».

Είσαι 13 ετών, αύριο θα γίνει ο πιο σημαντικός τελικός της Δανίας, παίζεις στην ASA Aarhus και έχεις κληθεί.

Επιστρέφεις σπίτι με το ποδήλατό σου μετά την προπόνηση και βρίσκεις μια ασυνήθιστη ησυχία, για ένα απόγευμα Σαββάτου, μόνο το σκυλάκι Λάκι έρχεται προς το μέρος σου. Μπαίνεις στο σπίτι και βρίσκεις τον πατέρα σου στο χώμα, αιμόφυρτο, με το κυνηγετικό τουφέκι λίγα εκατοστά μακριά.

Λίγα μέτρα πιο πέρα ​​υπάρχει και το σώμα της μητέρας σου, επίσης άψυχο.

Αυτό ήταν το απόγευμα της 30ης Ιουλίου 1983, που ο Στιγκ δεν θα ξεχάσει ποτέ και θα επηρεάσει την ποδοσφαιρική του καριέρα, εντός και εκτός γηπέδου.

Το 2000 ο τότε δήμαρχος δεν του έδωσε την άδεια να ανοίξει το μπαρ του.

Για να «λύσει» το θέμα αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για δήμαρχος της πόλης. Αποτέλεσμα… πολύ υψηλός αριθμός ψήφων και άδεια επιχείρησης.

Το 2004 απολύθηκε τον έδιωξαν απο την Aarhus επειδή ξυλοκόπησε κάποιους συμπαίκτες του κατά την διάρκεια του χριστουγεννιάτικου πάρτι.

Μια ζωή στα όρια.

Ένα από τα αμέτρητα τατουάζ του λέει…

Καμία λύπη