”Έφυγα από το Σαν Σίρο αφού πέτυχα 70 γκολ στις ευρωπαικές διοργανώσεις.

Σε λίγες ώρες έλαβα 230 μηνύματα στο κινητό μου.

Μεταξύ άλλων, μου έγραψαν ο Ντελ Πιέρο, ο Αντρέα Ανιέλι, ο Παρατίτσι, ο Κακά, ακόμα και η Λάουρα Παουσίνι, μεγάλη οπαδός της Μίλαν.

Ωστόσο, το μήνυμα που με συγκίνησε περισσότερο ήταν αυτό του Stefano Borgonovo…

«Δεν είσαι άνθρωπος».

Φυσικά ήταν το αντίθετο.

Ήταν αυτός, ο Στέφανο, που ήταν ξεχωριστός.

Κατάφερε να μεταφέρει μια εντυπωσιακή έννοια δύναμης μέσα από εικόνες της πιο φυσικής αδυναμίας, της ασθένειας.

Την επόμενη μέρα, πήγα να επισκεφτώ το Borgonovo.

Του πήγα ένα μπλουζάκι με το νούμερο 70, για να συμμετάσχει στη χαρά μου και να καταλάβει ότι τον είχα σκεφτεί σε μια τόσο σημαντική στιγμή για μένα.

Ωστόσο, ο Στέφανο μου έκανε μια έκπληξη, μόλις μπήκα στο σπίτι, βρήκα μια τούρτα στολισμένη με τον αριθμό 70 και με την ίδια φράση με το όμορφο μήνυμά του.

«Δεν είσαι άνθρωπος».

Πόσο μικρός μου φαινόταν αυτός ο αριθμός των γκολ που κυνήγησα για μια ζωή σε σύγκριση με την απεραντοσύνη της ψυχής αυτού του υπέροχου ανθρώπου.

Ο Borgonovo ήταν επιθετικός όπως εγώ, κάποιος που μπορούσε να δει το γκολ εκ των προτέρων.

Το ποδόσφαιρο του είχε δώσει λιγότερα από όσα του άξιζε, η ζωή ήταν ακόμα πιο άδικη μαζί του.

Αλλά εκείνη τη μέρα είχα μια ξεκάθαρη αίσθηση ότι ο Στέφανο δεν είχε κάνει ποτέ και δεν ήθελε να κάνει τον απολογισμό, του τι του είχε συμβεί.

Έχουμε μόνο έναν τρόπο να τον ευχαριστήσουμε και να τιμήσουμε τη μνήμη του, να δώσουμε την σωστή αξία σε όλα.”

Φιλίπο Ιντζάγκι