Πάντα έριχνα δάκρυα αγάπης και αξιοπρέπειας για τη Νάπολι μου.
Είτε υποβιβάστηκε, είτε εξαφανίστηκε, είτε σώθηκε την τελευταία μέρα είτε ήταν Πρωταθλητρία Ιταλίας.
Δάκρυα σεβασμού για εκείνη την φανέλα και αυτή την βάση οπαδών γεμάτη περηφάνια ό,τι κι αν συνέβη.
Σήμερα νιώθω οίκτο, ειλικρινά οίκτο.
Νεκρώνοντας το παρελθόν και το παρόν ενός τόπου που ανακαλύπτει ξανά τον εαυτό του ως σνομπ, μια ελιτίστικη ακαδημία ποδοσφαίρου, ξεχνώντας ότι πάντα ήμασταν κάτι άλλο, ακόμα και κάτι διαφορετικό, αλλά πάντα ήμασταν στο πλευρό της Νάπολι σε καλές και κακές στιγμές.
Χρόνια και χρόνια «μόνο για την φανέλα» ενώ σήμερα η ίδια φανέλα φαίνεται να έχει ξεχαστεί, μπήκε στην άκρη για να κάνουν χώρο για χίλιες άχρηστες διαμάχες.
Εγκαταλείψτε την ομάδα γιατί η Νάπολι δεν σας αξίζει.
Είναι ώρα για άνευ όρων υποστήριξη, μέχρι το ενενηκοστό λεπτό, κάνοντας τα αγόρια που επέλεξαν τη Νάπολι να νιώσουν την τιμή και το βάρος μιας φανέλας και μιας ιστορίας που αξίζει άνευ όρων, αιώνιο σεβασμό και να μην πουλήσεις την ψυχή σου και τις ιδέες σου, υπερασπιζόμενος τις φατρίες στις οποίες επιλέξατε να ανήκετε.
Δεν χαμηλώσαμε ποτέ το βλέμμα μας.
Μπροστά σε κανέναν.
Πάντα ψηλά και περήφανα το βλέμμα μας.
Ήμασταν πάντα περήφανος λαός.
Περήφανος έστω και σχεδόν πάντα ηττημένος.
Πάρτε τα σκουντέτι, τις κούπες, αλλά να ξέρετε ότι δεν θα χαμηλώσουμε ποτέ το κεφάλι.
Και αυτό με έκανε πάντα περήφανο που είμαι οπαδός της Νάπολι.
Δεν χαμηλώσαμε ποτέ το βλέμμα μας.
Αυτή η περηφάνια μας πέρασε από εκείνους που είδαν αυτή την φανέλα να γεννιέται.
Η Νάπολι του Βινίσιο πήρε έξι νλικες εντός έδρας από την Γιούβε και άφησε το Σαν Πάολο υπό το γενικό χειροκρότημα γιατί είχε φτύσει αίμα και δεν είχε παρατήσει ούτε εκατοστό του γηπέδου.
Η Νάπολι του Σβόχ και του Νοβελίνο, που ίδρωναν για την φανέλα μας.
Εμείς, πάντα και σε κάθε περίπτωση περήφανοι που είμαστε Εμείς.
Ακόμα κι όταν ήμασταν τα κορόιδα της ιστορίας.
Πάντα συμπεριφερόμασταν στη Νάπολι σαν να ήταν η πιο δυνατή ομάδα στον κόσμο, υποστηρίζοντάς την μέχρι θανάτου κάνοντας όσους φορούσαν τη φανέλα μας να νιώθουν σαν να ήταν οι Αιώνιοι Πατέρες.
