”Πάω να δω τα παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρο, παίζει και ο γιος μου ο Ντάνιελ.

Μπορεί να φταίνε οι γονείς, δεν ξέρω, αλλά από έντεκα χρονών και μετά, τα παιδιά, τα έχουν όλα λάθος στο μυαλό τους.

Νομίζουν ότι είναι οι καλύτεροι…

Θέλουν το μεγάλο αυτοκίνητο, παπούτσια με το όνομα τους ραμμένο πάνω, σκέφτονται λιγότερο το ποδόσφαιρο.

Δεν ξέρω τι θα έδινα για να γυρίσω πίσω στην ηλικία που απλά σκέφτεσαι να τρέχεις με την μπάλα, στην περίπτωσή μου γάντια και να πας να παίξεις με τους φίλους σου.

Ολα πλέον έχουν γίνει επιχείρηση, ακόμα και στις μικρές ηλικίες.”

Σεμπάστιαν Φρέι