«Ο Σαλιού Λασισί ήταν τρελός.
Ήταν το 2000 ήμασταν στη Φιορεντίνα και ο Τερίμ δεν τον άφηνε να παίξει, συν ότι τον Ιανουάριο ο Τούρκος τεχνικός μπλόκαρε την μεταγραφή του στη Νάπολι.
Την επόμενη μέρα ο Σαλιού έπιασε τον Τερίμ στα αποδυτήρια και του είπε...
 «Άκου ένα πράγμα, μπορεί να είσαι αυτοκράτορας από την πλευρά σου, αλλά εγώ είμαι αρχηγός φυλής στην χώρα μου.
Οπότε από εδώ και πέρα ​​θέλω πάντα να παίζω.
Διαφορετικά θα καταλήξεις άσχημα μαζί μου».
Ο Λασισί ωστόσο ήταν εκπληκτικός τεχνικά, μερικές φορές έμοιαζε με τον Τουράμ.
Αλλά ήταν αναρχικός, έπαιζε με τον τρόπο του.
Όταν γύριζε από την Ακτή Ελεφαντοστού, μετά από δέκα μέρες στην εθνική, τον έβλεπα πάντα εξουθενωμένο.
Δεν μπορούσε να ολοκληρώσει ούτε έναν γύρο του γηπέδου και ξάπλωνε στο έδαφος.
Ωστόσο, ξέρουμε πώς είναι οι Αφρικανοί, αθλητικά κάνουν τη διαφορά.
Μια μέρα του είπα...
 «Σαλιού, μην δείχνεις έτσι, πες του ότι δεν είσαι καλά, ότι σε επηρεάζει το ταξίδι, αλλά μην δείχνεις τόσο εξαντλημένος.
Και μετά κάτι άλλο θέλω να σε ρωτήσω...
Τι κάνεις στην Ακτή Ελεφαντοστού για να επιστρέφεις πάντα τόσο εξαντλημένος;»
Μου απάντησε..
 "Λελέ, δεν καταλαβαίνεις.
Έχω βουνά από γράμματα από γυναίκες που μου στέλνουν φωτογραφίες.
Όταν φτάνω σπίτι δεν μπορώ να αντισταθώ και πηγαίνω με 3/4 κορίτσια κάθε μέρα.
Βασικά πήγα με σαράντα σε δέκα μέρες...''
Αυτή είναι η εξήγηση για εκείνα τα βουνά των μυών που δεν μπορούσαν να προπονηθούν.
Χρειάστηκε τότε ένας μήνας για να αναρρώσει.
Αν τον ξαναδώ, θα ήθελα να τον ρωτήσω πως τα κατάφερνε..??
Τα χαιρετίσματα στον Σαλιού».
Ντανιέλε Αντάνι

«Τον γνώρισα στη Ρώμη.
Προσέβαλα τους πάντες.
Κάποτε τον νευρίασα κι'αυτόν.
Τον θυμάμαι να μου αρπάζει τα αυτιά και να με τραβάει προς τα πάνω.
Από εκείνη τη στιγμή του είπα...
 «Θα είσαι ο σωματοφύλακάς μου».
Όταν νευρίαζα, του τηλεφωνούσα και όλοι τον φοβόταν.
Είχε εντυπωσιακή δύναμη».
Αντόνιο Κασάνο