“Τζορτζ Γουεά, Μάρκο Φαν Μπάστεν, Πάολο Μαλντίνι.

Αυτά ήταν τα ονόματα τα οποία θαύμαζα όταν ξεκίνησα το ταξίδι μου στην Ευρώπη.

Απο τους καλύτερους όλων των εποχών.

Προπάθησα να ξεχωρίσω και εγώ.

Το τόλμησα, ας πούμε.

Εβαζα στόχους και ήθελα να τους πετυχαίνω. Και σιγουρευόμουν ότι οι άνθρωποι γνώριζαν γι’αυτούς τους στόχους, γιάυτο και μιλούσα πριν πετύχω οτιδήποτε.

Όταν πήγα στην Αιντχόφεν, είπα ότι θα σκόραρα τριάντα γκολ στην πρώτη σεζόν.

Έτσι, σημείωσα τριάντα. Τότε είπα ότι θα ήμουν ο καλύτερος στον κόσμο και κέρδισα την Χρυσή Μπάλα.

Είπα ότι ήθελα να κερδίσω ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και το κέρδισα.

Είχα πάντα αυτοπεποίθηση, η οποία πηγάζει απο μέσα μου από τότε που ήμουν παιδί.Σαν παιδί έκανα όνειρα…

”Θα γίνω ο καλύτερος όλων των εποχών.”

Στο τέλος, οι άνθρωποι που θαύμαζα, ήταν αυτοί που μιλούσαν για μένα.”

Ρονάλντο