“Ποιο είναι το μεγαλύτερό μου όνειρο??
Θέλω να βοηθάω παιδιά, να είμαι κοντά στους ανυπεράσπιστους ανθρώπους.

Να επαναφέρω τη χαρά στα μάτια των αθώων, που δεν ζητούν τίποτα άλλο παρά σεβασμό για την ανθρώπινη αξιοπρέπειά τους.

Θα ήθελα να βοηθήσω αυτά τα μάτια να είναι φωτεινά…
Βλέποντας τον άνεμο του πολέμου να σταματά, μια και καλή, σε όλο τον κόσμο.
Για να δεις την ανέπαφη αθωότητα στα μάτια ενός παιδιού.

Το κάθε παιδί πρέπει να είναι ευτυχισμένο για τη ζωή που το περιμένει, όσο ευτυχισμένός ήμουν εγώ, όταν ονειρεύτηκα τη ζωή που θέλω να ζήσω.
Ναι αυτό είναι το μεγαλύτερο μου όνειρο.
Το ποδόσφαιρο που θα ήθελα;
Ποδόσφαιρο με λίγους κανόνες, ξεκάθαρο, να σεβόμαστε και να σέβονται.
Πολύχρωμο και αυθόρμητο παιχνίδι ποδοσφαίρου που μπορούν να παίξουν παιδιά.

Στις κερκίδες να βλέπεις μπαμπάδες, παιδιά και φίλους, χωρίς να ρισκάρεις τη ζωή σου.
Ποδόσφαιρο που διασκεδάζει και συγκινεί, που μας κάνει να ονειρευόμαστε.

Χωρίς παντοδύναμους εισαγγελείς, μάνατζερ, προέδρους που δεν έχουν καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο, προπονητές λοχίες, με συμφωνίες κάτω απο το τραπέζι και περίεργα φάρμακα.
Ένα δυναμικό ποδόσφαιρο που δεν γνωρίζει βία, εντός και εκτός γηπέδου.
Ένα ποδόσφαιρο όπου η τελευταία ντρίμπλα στον τερματοφύλακα, είναι λόγος χαράς και ελπίδας για ζωή.
Αυτό το ποδόσφαιρο θέλω. “
Roberto Baggio