«Χαιρόμουν για τον Ντελ Πιέρο, τον είδα να μεγαλώνει στις προπονήσεις, με εμπιστεύτηκε, μου ζήτησε συμβουλές, τον βοήθησα.

Γι’αυτόν τον λόγο, όταν διάβασα ότι ο Μπάτζιο ήταν θυμωμένος με τον προπονητή, ο οποίος ζήλευε τον Ντελ Πιέρο, ο οποίος δεν είχε ενσωματωθεί στην ομάδα, χαμογέλασα απλά, δεν άξιζε τον κόπο να ασχοληθώ.

Εκείνη η ιστορία με τον Ντελ Πιέρο, η υποτιθέμενη αντιπαλότητα ανάμεσα σε εκείνον και εμένα…

Πόσες ανοησίες είχα ακούσει??!!

Πιστεύεις ότι είναι δυνατό να ανταγωνιστείς σοβαρά έναν αθλητή τον οποίο συμβουλεύεις και μιλάς για τα περασμένα σου βάσανα;

Όχι, δεν γίνεται, αν έχεις ελάχιστη ευαισθησία.

Και είχα περάσει πάρα πολλά ως ποδοσφαιριστής.

Συμβούλεψα τον Άλεξ, τον θωράκισα.

Τον πίεζαν πάρα πολύ, δεν μπορούσε να βρει τον εαυτό του, το περιβάλλον δεν τον βοήθησε αρκετά.

Οι δυσκολίες του ήταν δικό μου θέμα και προσπάθησα πολύ για να τις λύσω.

Αυτή ήταν η σχέση μεταξύ μας, του σιωπηρού μοιράσματος των δυσκολιών.

Δεν υπήρχε αντιπαλότητα.

Κοιτάξτε, πολλοί, πάρα πολλοί, είναι πάντα στο κυνήγι αυτών των συγκρούσεων, ζουν με αυτές τις καταστάσεις.

Πρώτα ο Τζιανίνι, μετά ο Σαβίσεβιτς, μετά ο Ντελ Πιέρο.

Ποια αντιπαλότητα όμως;

Ο Άλεξ κι εγώ ήμασταν μια χαρά, περνούσαμε καλά.

Μεταξύ εμένα και εκείνου δεν υπήρξε ποτέ ο ανταγωνισμός που πιστεύουν γενικά.

Στην πραγματικότητα, έκανα κάθε δυνατή προσπάθεια για να τον βοηθήσω.

Λέω την αλήθεια, ένιωσα σαν να ξαναέβλεπα τον εαυτό μου, πριν από τέσσερα χρόνια.

Για μένα ο Ντελ Πιέρο ήταν κάπως σαν μικρότερος αδερφός, ακόμη περισσότερο όταν παίζαμε μαζί για την Γιούβε.

Στις δηλώσεις μου πάντα προσπαθούσα να εκτονώσω λίγη από την πίεση που είχε, ήμουν κοντά του στα δύσκολα.

Αυτό είναι όλο.»

Ρομπέρτο ​​Μπάτζιο