Ο Πίτερ Ρόμπερτ «Ρομπ» Ρένσενμπρινκ ήταν Ολλανδός ποδοσφαιριστής, μέλος της εθνικής ομάδας της χώρας του που έφτασε σε δύο τελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1974 και 1978.
Eνας δημιουργικός και παραγωγικός αριστερός ακραίος επιθετικός, έκανε μεγάλη καριέρα στην Άντερλεχτ τη δεκαετία του 1970 και είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης με 25 τέρματα.
Γεννήθηκε στο Άμστερνταμ και ξεκίνησε την καριέρα του στην FTC DWS, ένα ερασιτεχνικό σύλλογο της πόλης, προτού μετακομίσει στο Βέλγιο (χάρη στην παρουσία Ολλανδού προπονητή) και στην Κλαμπ Μπρυζ το 1969.
Οι επιτυχημένες εμφανίσεις του τον οδήγησαν στην Άντερλεχτ, όπου αγωνιζόμενος για σχεδόν μια δεκαετία γνώρισε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.
Συνολικά, στο Βέλγιο κέρδισε δύο φορές το Πρωτάθλημα, το Κύπελλο πέντε φορές και το Κύπελλο Κυπελλούχων δύο φορές (το 1976 και το 1978, ενώ έφτασε και σε ένα ακόμη τελικό το 1977).
Είχε εξαιρετική απόδοση στον τελικό του 1976 καθώς η Άντερλεχτ νίκησε με 4–2 τη Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ σημειώνοντας δύο γκολ, ενώ έδωσε και μια ασίστ για το τελευταίο.
Την χρονιά εκείνη ο Ρένσενμπρινκ ήταν δεύτερος στο διαγωνισμό για την ανάδειξη του καλύτερου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή (Χρυσή Μπάλα) πίσω από τον Φραντς Μπεκενμπάουερ.
Έκλεισε την καριέρα του στη Γαλλία το 1982, όπου αγωνίστηκε για ένα χρόνο στη δεύτερη κατηγορία του πρωταθλήματος με την Τουλούζ.
Έκανε το διεθνές του ντεμπούτο για την εθνική Ολλανδίας απέναντι στη Σκωτία το 1968, αλλά η καθιέρωσή του καθυστέρησε λόγω του ισχυρού ανταγωνισμού στην αναδυόμενη τότε εθνική ομάδα.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1974 στη Δυτική Γερμανία αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια ως βασικός εκτός από ένα, ενώ ο τραυματισμός στον ημιτελικό του έδωσε τη δυνατότητα να αγωνιστεί μόνο στο πρώτο ημίχρονο του τελικού και στη συνέχεια αντικαταστάθηκε.
Οι πολύ καλές εμφανίσεις του ανταμείφθηκαν με την ανάδειξή του στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.
Έτσι καθιερώθηκε στην εθνική Ολλανδίας και αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1976, όπου η ολλανδική εθνική γνώρισε ήττα – έκπληξη στον ημιτελικό από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Τσεχοσλοβακία και τελικά κατατάχθηκε τρίτη.
Στο Παγκόσμιο Κυπέλλο του 1978 στην Αργεντινή, η Ολλανδία έφτασε ξανά στον τελικό, αλλά αυτή τη φορά χωρίς τον Γιόχαν Κρόιφ και με νέο προπονητή.
Έτσι είχε μεγαλύτερη ευκαιρία για να αναδείξει στη διοργάνωση το δικό του σημαντικό ταλέντο, αυτό του ιδιαίτερα επιδέξιου και τεχνικού αριστεροπόδαρου επιθετικού.
Είχε όμως ικανότητες να αγωνίζεται και σε άλλη θέση όπως στο κέντρο της επίθεσης, εφ’ όσον αυτό απαιτούνταν.
Σημείωσε χατ τρικ στο εναρκτήριο παιχνίδι απέναντι στο Ιράν, ένα ακόμα γκολ επί της Σκωτίας, που ήταν το 1.000ο στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου και ένα πέναλτι στη νίκη με 5–1 επί της Αυστρίας.
Στον τελικό στην Αργεντινή, η Ολλανδία ήταν πάλι απέναντι στους διοργανωτές.
Με το αποτέλεσμα στο 1–1 ο Ρένσενμπρινκ έχασε μεγάλη ευκαιρία να σκοράρει στο τελευταίο λεπτό της κανονικής διάρκειας του αγώνα βρίσκοντας με κοντινό του σουτ το δοκάρι, που κρίθηκε τελικά στην παράταση υπέρ των γηπεδούχων με 3–1.
Ήταν και πάλι στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και τρίτος σκόρερ με 5 τέρματα.
Η τελευταία του εμφάνιση με την εθνική ήταν το 1979 σε συνάντηση απέναντι στην Πολωνία κλείνοντας τη διεθνή σταδιοδρομία του με 46 συμμετοχές και 14 τέρματα.
Ο Ρένσενμπρινκ συμπεριλήφθηκε στη λίστα FIFA 100 ως ένας από τους 125 καλύτερους στη ζωή ποδοσφαιριστές τον Μάρτιο του 2004.
Το 2008 οι φίλαθλοι της Άντερλεχτ τον ψήφισαν ως καλύτερο ποδοσφαιριστή στην ιστορία του συλλόγου.
