Κάθε Χριστούγεννα, ένα όμορφο χριστουγεννιάτικο δέντρο τοποθετoύνταν στα κεντρικά γραφεία, διακοσμημένο με αγάπη από τον Διευθυντή της ομάδας μας, τον Μαντσίνι.
Κάθε μέλος του προσωπικού και κάθε παίκτης έβαζαν ένα δώρο κάτω από το δέντρο που ανοίγαμε στη συνέχεια στο χριστουγεννιάτικο δείπνο κατά κανόνα.
Ο Τζοφ, συνήθιζε να δίνει σε όλους γραβάτες, ο Γκάζα απ΄την άλλη, είχε εμμονή με τα σκατά!
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και κάθε μέλος της Λάτσιο, άφηνε το δώρο του εκεί, μέχρι που καθώς περνούσαν οι μέρες όλοι όσοι πλησίαζαν το δέντρο, μύριζαν κάτι πολύ άσχημο, σχεδόν αηδιαστικό, τότε ο Μαντσίνι, άρχισε να επιθεωρεί τα δώρα.
Πήρε ένα πακέτο που δεν είχε ιδέα τι πραγματικά είχε μέσα.
Το άνοιξε και βρήκε σκατά, ένα δώρο φτιαγμένο απο τον άγγλο.
Κανείς μας δεν το περίμενε.
Ε ναι, στο πακέτο του ο Γκάζα είχε χεστεί.
Και αυτό ήταν το δώρο του Πολ Γκασκόιν, στον Μαντσίνι. “
Λουίτζι Κορίνο, συμπαίκτης του Γκασκόιν στην Λάτσιο
