”Μερικές φορές δεν είναι όλα ρόδινα, δεν είναι εύκολο όπως φαίνεται.

Ήμουν στην Ρεάλ, σε μια περίοδο όπου είχε αποσυρθεί ο Ζιντάν, ο Ρομπέρτο Κάρλος ήταν στην τελευταία του σεζόν, ο Ραούλ το ίδιο, όπως επίσης και οι Μπέκαμ, Ρονάλντο, Σαλγκάδο και Ελγκέρα.

Είχαν κερδίσει τα πάντα και δεν ήταν τόσο εύκολο να παίζεις εκεί.

Θυμάμαι εκείνη την ημέρα που κάναμε προπόνηση και ήταν τα γυρίσματα της ταινίας “Goal” με τις κάμερες να έρχονται στο προπονητικό, ενώ κάθε μέρα είχαμε φωτογράφους στις προπονήσεις μας.

Δεν ήμουν προετοιμασμένος γι’αυτά.

Ήρθα από την Οσασούνα και στην Μαδρίτη είχα μπροστά μου περισσότερους ανθρώπους, περισσότερο εξοπλισμό γενικότερα, αλλά στην Παμπλόνα είχα έναν καλό προπονητή, τον Χαβιέρ Αγκίρε, κάθε Πέμπτη στήναμε μπάρμπεκιου.

Μου κόστισε αυτή η μετακίνηση, δεν μου άρεσε.

Ήμουν στην καλύτερη ομάδα του κόσμου και ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, αλλά μου κόστισε.

Θα συμφωνήσω με όσα είπε ο Πάολο Μοντέρο για τον Ζινεντίν Ζιντάν.

Ήταν και είναι ένας απλός άνθρωπος.Δύσκολα να υψώσει την φωνή του για κάτι.Πάντα χαμογελαστός και ταπεινός.

Το ίδιο ισχύει και για τον Πάολο Μαλντίνι βέβαια, καθώς τον έζησα στο πέρασμα μου απο την Μίλαν.Αυτοί οι άνθρωποι είναι σπουδαίοι παίκτες και είναι απλοί ως χαρακτήρες.

Ήταν δύσκολα τα αποδυτήρια στην Ρεάλ, ήταν χωρισμένα σε ”κλίκες”.

Ο Μπέκαμ ήταν στην ”κλίκα” αλλά δεν μιλούσε Ισπανικά.

Μετά ήταν μια άλλη ομάδα με τους Ισπανούς παίκτες. Υπήρχαν μικρές παρέες και ήταν δύσκολο να μπεις σε αυτές.

Είχα παίξει στην Οσασούνα και είχα μια εμπειρία από ένα παιχνίδι με την Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά δεν περίμενα την πρώτη μέρα που πήγα στην ομάδα να έχω προβλήματα.

Μόλις την πρώτη μέρα, ένας συμπαίκτης μου, μου έκανε μια άσεμνη χειρονομία!

Ήρθαμε στα χέρια και φάνηκε από την αρχή ότι έπρεπε να πολεμήσω!

Δεν θα σας πω ονόματα. Αμυντικός έπαιζε, δεξιός μπακ… Συμβαίνουν αυτά τα πράγματα!”

Πάμπλο Γκαρσία