ΑρχικήΠοδοσφαιροΌσκαρ Ουάσιγκτον Ταμπάρεζ, ο άνθρωπος της Ουρουγουάης

Όσκαρ Ουάσιγκτον Ταμπάρεζ, ο άνθρωπος της Ουρουγουάης

Για την χώρα του, είναι πολλά περισσότερα από ένας απλός προπονητής.

Είναι οδηγός, πατέρας, αδελφός. Ολοι οι μεγάλοι παίκτες τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, πέρασαν απο τα χέρια του.

”Η ασθένεια που έχω είναι χρόνια, μερικές φορές έχει διακυμάνσεις.

Το αντιμετωπίζω με φυσικοθεραπεία, μαζί με τους γιατρούς και τις θεραπείες τους.

Αν νιώσω ποτέ ότι τα παιδιά δεν με ακολουθούν και δεν με πιστεύουν στο γήπεδο, θα αποφασίσω να φύγω από τον πάγκο. Μέχρι στιγμής όμως δεν έχει συμβεί.

Δεν ζω με τον πόνο, η νευροπάθεια μου προκαλεί μόνο κινητικά προβλήματα.

Τώρα χρησιμοποιώ πατερίτσες αλλά όταν είμαι καλύτερα δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τίποτα τέτοιο. ′′

Οσκαρ Ουάσινγκτον Ταμπάρεζ

Ακούτε συχνά τη λέξη ′′ παράδειγμα ′′ που χρησιμοποιείται ελαφρά την καρδία…

Ίσως γιατί σε εκείνες τις περιπτώσεις, το παράδειγμα, σχετίζεται με μόδα, την εμφάνιση ή άλλα επιφανειακά πράγματα.Αλλά αν θέλουμε να εκτιμήσουμε την λέξη ′′ παράδειγμα ′′ πρέπει να την χρησιμοποιήσουμε για ανθρώπους που την αξίζουν πραγματικά.

Και αυτή η έξτρα δόση αξιών, θυσίας και θέλησης είναι ξεκάθαρα αναγνωρίσιμη στον προπονητή της Εθνικής Ουρουγουάης, Οσκαρ Ουάσινγκτον Ταμπάρεζ.

Ενας ήρεμος άνθρωπος που πέρασε τη ζωή του διδάσκοντας, πρώτα στις σχολικές έδρες και μετά στα γήπεδα ποδοσφαίρου.

Αλλά μέσα σε αυτή την ηρεμία και σε αυτή την ψυχραιμία, κρύβεται ο πολεμιστής, ο οποίος παλεύει με μια σπάνια ασθένεια που επηρεάζει το περιφερειακό σύστημα,αλλά παρολ’αυτά εξακολουθεί να είναι στον πάγκο της Εθνικής Ουρουγουάης.

Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο και την πατρίδα του, του δίνουν δύναμη να είναι πάντα εκεί, διδάσκοντας ποδόσφαιρο.

Τελευταία Αρθρα

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς: ”Μόνο ευγνωμοσύνη για την μητέρα μου”

«Μια μέρα, έπεσα από την ταράτσα του νηπιαγωγείου. Έκανα μια μεγάλη μελανιά και έτρεξα σπίτι...

Τζουντ Μπέλιγχαμ: ”Δεν είμαι ρομπότ”

«Η σχέση με τη μαμά και τον μπαμπά είναι στενή και μου δίνει ισορροπία. Έλαβα...

Η πρώτη συνάντηση του Τσάμπερλειν με τον Τζαμπάρ

"Καθώς πλησιάζαμε, συνειδητοποίησα ότι παρόλο που είχε περίπου το ίδιο ύψος, ήταν διπλάσιος...

Ντελ Πιέρο: ”Το γκολ στο Βεστφάλεν, είχε κάτι το υπερβατικό”

«Πάντα πίστευα ότι υπήρχε κάτι μεγαλύτερο από εμένα, σχεδόν υπερβατικό, σε εκείνο το γκολ...

Παρομοια αρθρα

Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς: ”Μόνο ευγνωμοσύνη για την μητέρα μου”

«Μια μέρα, έπεσα από την ταράτσα του νηπιαγωγείου. Έκανα μια μεγάλη μελανιά και έτρεξα σπίτι...

Τζουντ Μπέλιγχαμ: ”Δεν είμαι ρομπότ”

«Η σχέση με τη μαμά και τον μπαμπά είναι στενή και μου δίνει ισορροπία. Έλαβα...

Ντελ Πιέρο: ”Το γκολ στο Βεστφάλεν, είχε κάτι το υπερβατικό”

«Πάντα πίστευα ότι υπήρχε κάτι μεγαλύτερο από εμένα, σχεδόν υπερβατικό, σε εκείνο το γκολ...