Ο Νόνι Λίμα κατάγεται από το Πράσινο Ακρωτήριο και ήρθε στην Ελλάδα το 1976 με πορτογαλικό διαβατήριο.
Αγωνίστηκε στον Πανιώνιο σε 304 ματς επί δώδεκα συνεχόμενες σεζόν ως το 1988, αποτελώντας ένα από τα βασικότερα και πολυτιμότερα στελέχη του.
Αγωνιζόταν κυρίως ως επιθετικός μέσος αλλά και σε άλλες θέσεις.
Οι 304 συμμετοχές του με τον Πανιώνιο τον φέρνουν στην τρίτη θέση στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος Α΄ Εθνικής μετά τους Κριστόφ Βαζέχα και Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, στις συμμετοχές ξένων ποδοσφαιριστών στην ίδια ομάδα.
Με τον Πανιώνιο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1979, πετυχαίνοντας ένα από τα τρία γκολ της ομάδας του στο 3-1 επί της ΑΕΚ.
Στο τέλος της καριέρας του έπαιξε για τέσσερις σεζόν στον Χαραυγιακό, στη Β΄ Εθνική.
Στα χρόνια της παραμονής του πήρε την ελληνική υπηκοότητα. Είναι χαρακτηριστικό πως χρειάστηκε να υπηρετήσει δύο φορές στον ελληνικό στρατό, μία το 1980 και ξανά το 1986.
Δυο σοβαροί τραυματισμοί ανέκοψαν την καριέρα του, η οποία θα μπορούσε να είναι πιο εντυπωσιακή.
Το 1980 σε αγώνα με τη Ρόδο έσπασε τον αστράγαλό του, έπειτα από σκληρό μαρκάρισμα του Γιώργου Γεωργαλή και έμεινε έξω από τα γήπεδα για ένα χρόνο.
Λίγο μετά την επάνοδό του σε αγώνα με την ΑΕΚ υπέστη κάταγμα περόνης σε σύγκρουσή του με τον Στέλιο Μανωλά, με αποτέλεσμα να μείνει άλλη μια σεζόν εκτός αγώνων και να χρειαστεί εγχείρηση στο εξωτερικό για να γίνει καλά.
Υπήρξε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των συμπατριωτών του και της Ελλάδας.
Έφερε πολλούς συγγενείς του στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και τον ανιψιό του ποδοσφαιριστή Ντανιέλ Μπατίστα, που αγωνίστηκε στον Εθνικό Πειραιώς, στην ΑΕΚ, στον Ολυμπιακό Πειραιώς στον Άρη και στην Εθνική Ελλάδος, ο μοναδικός έγχρωμος ποδοσφαιριστής που έχει ως τώρα γίνει διεθνής μαζί με τον Ζέκα.
Όταν σταμάτησε να παίζει, ο Λίμα εργάστηκε ως προπονητής σε ομάδες Γ΄ Εθνικής, Δ΄ Εθνικής και τοπικών κατηγοριών.