′′Η φιλοδοξία και ο ενθουσιασμός μου για το ποδόσφαιρο μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.
Ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής και ο γηραιότερος σκόρερ, σε επαγγελματικά πρωταθλήματα.
«Δεν ενδιαφέρομαι να γίνω προπονητής, πρόεδρος, αθλητικός διευθυντής ή τηλεοπτικός σχολιαστής…
Η μόνη μου επιθυμία είναι να είμαι ποδοσφαιριστής.
Μέχρι τον θάνατο αν είναι δυνατόν.
Όταν πεθάνω, θέλω να ειπωθεί, ότι ο Καζού Μιούρα, όχι ο πρώην παίκτης, αλλά ο αιώνιος ποδοσφαιριστής, είναι νεκρός».
Ο θρυλικός Ιάπωνας, Καζουγιόσι Μιούρα, γεννημένος στις 26 Φεβρουαρίου 1967 δεν σταμάτησε ποτέ να είναι ποδοσφαιριστής και να πρωταγωνιστεί μέσα στο γήπεδο.
Το 1982 ο Μιούρα αποχώρησε από το λύκειο Σιζουόκα Γκάκουεν μετά από λιγότερο από ένα χρόνο και ταξίδεψε μόνος του στη Βραζιλία σε ηλικία δεκαπέντε ετών για να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής εκεί.
Υπέγραψε με την Ατλέτικο Γιουβέντους, έναν σύλλογο νέων στο Σάο Πάολο και το 1986 υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο με τη Σάντος.
Έπαιξε για πολλούς άλλους βραζιλιάνικους συλλόγους, συμπεριλαμβανομένων των Παλμέιρας και Κουριτίμπα, μέχρι την επιστροφή του στην Ιαπωνία το 1990.
Ο χρόνος του στη Βραζιλία τον ανέβασε σε επίπεδο αστέρα και κατά την επιστροφή του στην Ιαπωνία εντάχθηκε στη Γιομιούρι της Τζαπάν Σόκερ Λιγκ, η οποία αργότερα αποχώρησε από τη μητρική της εταιρεία, Γιομιούρι Σίμπουν και έγινε Βέρντι Καβασάκι με την έναρξη της Τζε 1 Λιγκ το 1993.
Με τη Γιομιούρι/Καβασάκι κέρδισε τέσσερις συνεχόμενους τίτλους πρωταθλήματος, παίζοντας μαζί με συμπαίκτες τους βασικούς στην Εθνική Ιαπωνίας Ρούι Ράμος και Τσουγιόσι Κιταζάβα.
Η Γιομιούρι κέρδισε τους δύο τελευταίους τίτλους το 1991 και το 1992 και η Βέρντι Καβασάκι κέρδισε τους δύο πρώτους τίτλους το 1993 και το 1994.
Ονομάστηκε ο πρώτος Πολυτιμότερος Παίκτης του πρωταθλήματος το 1993.
Ο Μιούρα έγινε τότε ο πρώτος Ιάπωνας ποδοσφαιριστής που έπαιξε στην Ιταλία, όπου εντάχθηκε με μονοετή δανεισμό στην Τζένοα για τη σεζόν 1994–95 της Σέριε Α, όπου αγωνίστηκε 21 φορές και σημείωσε ένα γκολ, κατά τη διάρκεια του ντέρμπι της Γένοβας με αντίπαλο τη Σαμπντόρια.
Στις 15 Ιανουαρίου 1994 έδωσε την ασίστ για το νικητήριο γκολ του Αντόνιο Μανικόνε εναντίον της Πάντοβα.
Επέστρεψε στη Βέρντι Καβασάκι για τη σεζόν 1995 και έπαιξε για αυτήν μέχρι το τέλος της σεζόν 1998.
Έκανε άλλη μια προσπάθεια να παίξει στην Ευρώπη με την Κροάσια Ζάγκρεμπ το 1999.
Επέστρεψε στην Ιαπωνία, ωστόσο, μετά από ένα σύντομο δοκιμαστικό στην Μπόρνμουθ τον ίδιο χρόνο, έπαιξε με τις Κιότο Περπλ Σάνγκα και Βίσερου Κόμπε, πριν τελικά υπογράψει με τη Γιοκοχάμα το 2005, ομάδα στην οποία παρέμεινε αγωνιζόμενος έως το 2015.
Το 2007 επιλέχθηκε για τον αγώνα J.League All-Star Soccer με την ομάδα της Ανατολής και αγωνίστηκε εξαιρετικά καλά.
Τον Νοέμβριο του 2015 υπέγραψε ένα νέο μονοετές συμβόλαιο με τη Γιοκοχάμα, σε ηλικία 48 ετών.
Τον Ιανουάριο του 2017 υπέγραψε ένα ακόμη, νέο, μονοετές συμβόλαιο με τη Γιοκοχάμα, συνεχίζοντας την επαγγελματική του σταδιοδρομία στα 50 του.
Στις 5 Μαρτίου 2017 έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που συμμετείχε σε επαγγελματικό αγώνα όταν ξεκίνησε βασικός στην ισοπαλία με 1-1 της Γιοκοχάμα εναντίον της Β-Βάρεν Ναγκασάκι.
Σε ηλικία 50 ετών και επτά ημερών ξεπέρασε τον προηγούμενο ρεκόρ του Στάνλεϊ Μάθιους από το 1965, για δύο ημέρες.
Επτά ημέρες αργότερα κατέρριψε το ρεκόρ του Μάθιους για τον γηραιότερο σκόρερ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, όταν σημείωσε το μοναδικό γκολ της νίκης με 1-0 επί της Τεσπακουσάτσου Γκούνμα.
Τον Ιανουάριο του 2018 υπέγραψε ένα νέο συμβόλαιο και το ανανέωσε ξανά τον Ιανουάριο του 2019 και τον Ιανουάριο του 2020.
Ο πιο πρόσφατος αγώνας του ως βασικός ήρθε στις 4 Απριλίου 2019 με αντίπαλο την Αβίσπα Φουκουόκα, σε ηλικία 52 ετών και 37 ημερών.
Στις 5 Αυγούστου 2020 ξεκίνησε σε έναν αγώνα του Κυπέλλου με αντίπαλο τη Σαγκάν Τόσου και έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που αγωνίστηκε στη διοργάνωση, σε ηλικία 53 ετών, 5 μηνών και 10 ημερών.
Με αυτόν τον τρόπο ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ των 42 ετών και 10 μηνών που κατείχε ο Γιουκιό Τσουτσίγια από το 2017.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 ξεκίνησε στον αγώνα του πρωταθλήματος εναντίον της Καβασάκι Φροντάλε και με αυτόν τον τρόπο έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης της Τζε 1 Λιγκ και ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης σε ποδοσφαιρικό αγώνα κορυφαίας επαγγελματικής εθνικής κατηγορίας παγκόσμια.
Ο Μιούρα έπαιξε 57 λεπτά σε αυτόν τον αγώνα.
Το Μάρτιο του 2021 αγωνιζόμενος σε ηλικία 54 ετών και 12 ημερών αγωνίστηκε ως αλλαγή σε αγώνα πρωταθλήματος ξανακατταρίπτοντας το δικό του προηγούμενο ρεκόρ.
Τον Ιανουάριο του 2022 δόθηκε δανεικός για να αγωνιστεί στην ομάδα τέταρτης κατηγορίας Σουζάκα Πόιντ Γκέτερς.
Τον Σεπτέμβριο του 1990 κλήθηκε στην Εθνική Ιαπωνίας για τους Ασιατικούς Αγώνες του 1990.
Σε αυτή τη διοργάνωση, στις 26 Σεπτεμβρίου, έκανε το ντεμπούτο του εναντίον του Μπαγκλαντές.
Μετά το ντεμπούτο του έπαιξε ως επιθετικός έως το 1997.
Το 1992 έπαιξε στο Ασιατικό Κύπελλο Εθνών του 1992, το οποίο κέρδισε η Ιαπωνία.
Το 1993, στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, έπαιξε σε δεκατρείς αγώνες και σημείωσε δεκατρία γκολ, ωστόσο η Ιαπωνία δεν προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994.
Έπαιξε, επίσης, στους Ασιατικούς Αγώνες του 1994, στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 1995 και στο Ασιατικό Κύπελλο Εθνών του 1996.
Το 1997 σημείωσε 14 γκολ για την Ιαπωνία κατά τη διάρκεια των προκριματικών για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, οδηγώντας τους Μπλε Σαμουράι στην πρώτη τους εμφάνιση σε τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Παρ’ όλα αυτά, ο Μιούρα, κατά αμφιλεγόμενο τρόπο, δεν επιλέχθηκε στην ομάδα για τη διοργάνωση.
Τον Φεβρουάριο του 2000 έπαιξε για την Ιαπωνία για πρώτη φορά ύστερα από δύο χρόνια και αργότερα εκείνο το έτος έπαιξε τον τελευταίο αγώνα του με την εθνική ομάδα, τερματίζοντας δεύτερος σε γκολ στην ιστορία της Εθνικής Ιαπωνίας με 55 γκολ σε 89 αγώνες.
Το 2012, και σε ηλικία 45 ετών, έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Ιαπωνίας σάλας στην ισοπαλία με 3–3 εναντίον της Βραζιλίας.
Ήρθε από τον πάγκο και συμμετείχε στη δημιουργία για το δεύτερο γκολ που σκόραρε ο Νομπούγια Οσόντο.
Στη δεύτερη του εμφάνιση με την ομάδα σάλας σημείωσε το τρίτο γκολ στη νίκη με 3–1 επί της Ουκρανίας.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Σάλας του 2012 εμφανίστηκε και στους τέσσερις αγώνες για την Ιαπωνία, αλλά απέτυχε να σκοράρει, στην οποία διοργάνωση οι Ιάπωνες αποκλείστηκαν από την Ουκρανία στον γύρο των 16.
