“Το καλοκαίρι του 2004 έγιναν όλα για την μεταγραφή μου στην Γιουβέντους, τα πάντα είχαν ολοκληρωθεί, ο Ιμπραΐμοβιτς θα έπρεπε να είχε πάει στην Ρόμα, όλες οι λειτουργίες που μελετήθηκαν από τον κοινό μας ατζέντη, Μίνο Ραϊόλα, ήταν έτοιμες.
Μόλις έφτασα στο αεροδρόμιο, ο Μίνο με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να ακυρώσω την πτήση που θα με πήγαινε στο Τορίνο, στο τέλος η Γιουβέντους αποφάσισε να επικεντρωθεί στον Ιμπραΐμοβιτς και ακολούθησα τον αντίθετο δρόμο, φτάνοντας στους Giallorossi.
Ήρθα από τη Μασσαλία όπου τα πήγα επίσης αρκετά καλά, έκανα το ντεμπούτο μου κόντρα στη Μεσίνα.
Εκανα ένα φάουλ που μου κόστισε την κίτρινη κάρτα.
Είπα στον Collina ότι όταν θα έβλεπε ξανά την φάση στην τηλεόραση θα συνειδητοποιούσε το λάθος, αλλά παρερμήνευσε τα λόγια μου, νομίζοντας ότι τον απειλούσα, σχεδόν ρίσκαρα να πάρω κόκκινη.
Κατά την άφιξή μου στην Ιταλία, το πρόσωπο που με εξέπληξε περισσότερο ήταν ο Damiano Tommasi, με καλωσόρισε δίνοντάς μου ένα δώρο, ένα αιγυπτιακό άγαλμα.
Ήξερε περισσότερα για την ιστορία της Αιγύπτου από εμένα.
Αυτό που με εξέπληξε ήταν ότι δεν είχε τηλεόραση στο σπίτι, προτιμούσε να διαβάζει βιβλία και να περνάει χρόνο με τα παιδιά του.
Στη Ρώμη υπήρχε πληθώρα επιθετικών, Τόττι, Μοντέλα, Κασάνο, Ντελβέκιο, Κόρβια, είδα στο γήπεδο ότι θα ήμουν δύσκολα, οπότε μετά από 6 μήνες ζήτησα μεταγραφή, ο Ραϊόλα με συμβούλεψε να μείνω στη Ρόμα, του είπα όχι και πήγα στην Τότεναμ.
Θα μπορούσα να ανταγωνιστώ οποιονδήποτε στον κόσμο, εκτός από τον Τόττι, σίγουρα δεν ήθελα να μείνω στον πάγκο.
Ίσως θα πήγαινε διαφορετικά στη Γιούβε η κατάσταση, δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν καλά και δεν υποστηριζόμουν σωστά όπως έκανε ο Καπέλο με τον Ζλάταν στη Γιουβέντους».
Μίντο
