Όταν ασχολείσαι με την Αργεντινή του 1978, είναι αναπόφευκτο να συλλογιστείς την τρομερή δικτατορία του Βιντέλα και τις επιπτώσεις της, με την ευκαιρία εκείνης της πιο σημαντικής διοργάνωσης στον κόσμο. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να αποσπά την προσοχή από την αξία και την δύναμη ορισμένων από τους πιο αντιπροσωπευτικούς παίκτες της εθνικής ομάδας, από τον Fillol στον Tarantini, από τον Ardiles στον Passarella και μετά από τους Luque, Bertoni κτλ. Και μεταξύ όλων αυτών των αρχηγών της εθνικής ομάδας ήταν αναμφίβολα ο Μάριο Κέμπες, ένας επιθετικός με σαγηνευτική κλάση, ικανός για εντυπωσιακά κατορθώματα αλλά και αναλαμπές αργεντίνικης τρέλας θεμελιώδους σημασίας για τον θρίαμβο του καλοκαιριού του 1978. Και είναι γεγονός, ότι ο Κέβιν Κίγκαν και οι Ευρωπαίοι γενικά τον ευχαριστούν που δεν γεννήθηκε στην γηραιά ήπειρο, γιατί δεν θα υπήρχε αμφιβολία ότι θα είχε ψηφιστεί ομόφωνα για την Χρυσή Μπάλα, λόγω του Μουντιάλ. Εξαιρετικός με την φανέλα της Βαλένθια και επικός στο Παγκόσμιο Κύπελλο που έγινε στην πατρίδα του το 1978! Γιατί τελικά, ένας πρωταθλητής όπως ο Mario Kempes, ικανός να κυριαρχήσει στο Παγκόσμιο Κύπελλο ως πρώτος σκόρερ και πρωταγωνιστής στον τελικό, ακόμα κι αν όλο αυτό στην καρδιά του συμβιβάζεται, ξέρει πολύ καλά ότι μπορούσε να πετύχει πολλά περισσότερα στην καριέρα του. Παρολ'αυτά σκεπτόμενος οτι το Παγκόσμιο Κύπελλο υψώθηκε στον ουρανό της Αργεντινής το 1978 σίγουρα θα νιώθει αγαλλίαση. Ήταν ο τελευταίος μεγάλος Αργεντινός που δεν θεωρήθηκε διάδοχος του Ντιέγκο Μαραντόνα, μόνο και μόνο επειδή ήταν ο πρόγονός του. Ο Κέμπες έγραψε τη δική του ιστορία με τα έξι γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής, το 1978 και όσο κι αν δεν γίνεται αυτό το παράσημο να του το πάρουν, ελαφρώς στιγματίζεται. Η δικτατορία του Χόρχε Ραφαέλ Βιντέλα στη χώρα του ασημιού συνεπάγετο με πληροφορίες που η χρήση τους έγινε δίκην χαλασμένου τηλεφώνου, οπότε εμπλουτίστηκαν με μη πραγματιστικά και πραγματικά γεγονότα και οι οποίες ήθελαν την Αργεντινή παγκόσμια πρωταθλήτρια. Σε αυτό προστέθηκε το περιβόητο 6-0 με το Περού, για την τελευταία αγωνιστική της ημιτελικής φάσης, όταν η Αργεντινή ήθελε νίκη με σκορ 4-0 απέναντι σε ένα πολύ αξιόλογο συγκρότημα, προκειμένου να προκριθεί απευθείας στον τελικό. Ο τελικός ήταν δικός του... Αργεντινή - Ολλανδία: 3-1 ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Γιόνγκμπλουντ, Γιάνσεν (75′ Σουρμπίρ), Κρολ, Μπραντς, Πούρτφλιτ, Χάαν, Νέσκενς, Βίλι φαν ντε Κέρκχοφ, Ρενέ φαν ντε Κέρκχοφ, Ρένσενμπρινκ, Ρεπ (58′ Νάνινχα). ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Φιλιόλ, Ολχίν, Γκαλβάν, Πασαρέλα, Ταραντίνι, Γκαγιέχο, Αρδίλες (66′ Λαρόσα), Μπερτόνι, Ορτίς (75′ Ουσεμάν), Κέμπες, Λούκε. Σκόρερς: (82′ Νάνινχα / 38′ και 105′ Κέμπες, 115′ Μπερτόνι)