Κόρνερ του Ριβάλντο, η μπάλα φτάνει πίσω στον Πίρλο που προσπαθεί να ντριμπλάρει αλλά ο Νέντβεντ και ο Ντελ Πιέρο του κλέβουν την μπάλα και ξεκινάει η αντεπίθεση.

Ο Νέστα και ο Μαλντίνι τους περιμένουν, με τον Ρούι Κόστα να τρέχει να τους βοηθήσει.

Θα φαινόταν η φάση ότι βγαίνει δύο εναντίον τριών, αλλά απο την άμυνα τρέχει ο Τουράμ και ξεπροβάλλει σε μια εξέλιξη που θυμίζει Μπολτ…

Τον βλέπει ο Ντελ Πιέρο, του σερβίρει υπέροχα και ο Γάλλος αμυντικός σταματά, σουτάρει και σκοράρει.

Είναι το μοναδικό γκολ που έβαλε με τη Γιούβε…

Μα τι γκολ!!

Και μετά πανηγυρισμός στα γόνατά του, σαν ένα βράδυ του Ιουλίου του 1998, όταν στο Σεν Ντενί, με τα γκολ του έσβησε το όνειρο της Κροατίας και έστειλε την Εθνική Γαλλίας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου εντός έδρας.

Λίγα γκολ, αλλά καλά.

“Ο Ζινεντίν Ζιντάν ήταν ο καλύτερος παίκτης με τον οποίο έπαιξα.

Την πρώτη φορά που τον συνάντησα, στην εθνική ομάδα της Γαλλίας, ήταν 17 χρονών.

Δεν είχα δει ποτέ κανέναν σαν αυτόν.

Στη συνέχεια παρακολούθησα την εξέλιξή του μέχρι το μεγάλο μπαμ που έγινε στην Ιταλία. Δεν μου άρεσε που ο κόσμος πίστευε ότι ήταν απλά ένας προικισμένος και ταλαντούχος παίκτης.

Ο Ζιντάν ήταν πάνω από όλα ένας σπουδαίος εργάτης, εξαιρετικά αυστηρός, με σπουδαίο χαρακτήρα και προσωπικότητα.

Ως αντίπαλος, ο πιο δυνατός ήταν ο Ρονάλντο, ήταν πάντα πολύ ωραίο να παίζεις εναντίον του.

Όταν σου αρέσει να παίζεις εναντίον μεγάλων παικτών, είναι διασκεδαστικό».

Ο πιο πάρτι παίκτης;

Στην Μπαρτσελόνα ένας παίκτης που δεν θα ονομάσω και σχεδόν ποτέ δεν προπονήθηκε. Συχνά το πρωί ήταν σε τραγική κατάσταση.

Κάποτε τον έκλεισαν στην αίθουσα μασάζ για να κοιμηθεί.

Φυσικά καταλάβατε σε ποιον αναφέρομαι.

Κάποιος που δεν περιμένατε ν’ακούσετε;

«Στην αρχή της καριέρας μου, ο Πατρίς Γκαράντ, πολύ έξυπνος στις κινήσεις του, μερικές φορές είχα την εντύπωση ότι εξαφανιζόταν από το γήπεδο, δεν τον έβλεπα πια.

Ήταν πολύ δύσκολος.

Αυτός όμως που μου δημιούργησε τα περισσότερα προβλήματα ήταν ο Πέδρο Μουνίτις, στα προημιτελικά του Euro 2000.

Ήταν πολύ πιο κοντός και πιο γρήγορος από εμένα, δεν μπορούσα να τον προλάβω.

Στο ημίχρονο άλλαξα ακόμα και παπούτσια, αλλά τίποτα.

Τότε χωρίς λόγο ο αντίπαλος προπονητής αποφάσισε να τον απομακρύνει απο μένα.

Για πολύ καιρό έβλεπα εφιάλτες και τον σκεφτόμουν.

Αν θες να με τρομάξεις πες…

Προσοχή Τουράμ, ο Μουνίτις είναι εδώ!».

Λιλιάν Τουράμ