ΑρχικήΠοδοσφαιροΟ Τζίτζι Ρίβα και η μάχη με την κατάθλιψη

Ο Τζίτζι Ρίβα και η μάχη με την κατάθλιψη

«Δεν ήμουν ποτέ καλός στα λόγια.
Μου αρέσουν οι σιωπές, αν μη τι άλλο μου αρέσει να μιλάω στον εαυτό μου.
Η σιωπή ήταν ένα σημαντικό μέρος της ζωή μου.
Μικρός έλεγα μέσα μου ότι θα τα καταφέρω. Και έπρεπε να τα καταφέρω.
Είμαι κλειστός, ναι. 
Δεν είναι όμως αλήθεια ότι ήμουν πάντα λυπημένος ή μελαγχολικός, έπρεπε απλώς να αντιμετωπίσω την παιδική ηλικία που είχα, με πένθος, με σκληρές νύχτες με ανοιχτά μάτια
περιμένοντας τον ύπνο που δεν ερχόταν.
Το ποδόσφαιρο με βοήθησε, μου έδωσε τόσα πολλά αλλά να μην τα λέω όλα.
Αλλά όταν σταμάτησα έφυγα για πάντα από το γήπεδο, από το όνειρο που είχε γίνει πραγματικότητα και με είχε κρατήσει μακριά απο τα νυχτερινά φαντάσματα, πλέον έπρεπε να αρχίσω να ασχολούμαι με αυτή τη λέξη, μέχρι τότε πάντα το ανέβαλα.
Κατάθλιψη.
Την οποία μάλιστα παλεύω να την προφέρω, γιατί με πληγώνει.
Ποδόσφαιρο, καριέρα, γκολ ήταν η αντίδραση που χρειαζόμουν.
Καθώς ξαφνικά μου έλειψαν όλα αυτά, όχι με μια προοδευτική πτώση όπως πάντα πίστευα ότι θα συμβεί, ένιωσα χαμένος.
Ευτυχώς τη χειρότερη στιγμή με έσωσαν τα παιδιά μου.
Ωστόσο, η ασθένεια έχει υποχωρήσει, επιστρέφει και εκδηλώνεται κάθε τόσο, αλλά όχι σε αυτόν τον βαθμό.
Άλλη μια κακή περίοδος, μόλις πριν λίγα χρόνια.
Πρόσφατα ως μάνατζερ της εθνικής, ένας ρόλος που συνέχισα και μου άρεσε, ένα περιβάλλον που ήταν δεύτερο σπίτι μου, αλλά τα ματς από την κερκίδα είχαν γίνει πόνος, χρειαζόμουν ηρεμιστικά κάθε φορά.
Θυμάμαι ότι ο Πραντέλι, ένας καλός άνθρωπος, προσπαθούσε για πολύ καιρό να με πείσει να μην τα παρατήσω.
Αλλά άρχιζαν και άλλα προβλήματα, το ισχίο, η οστεοπόρωση, όλα τα επακόλουθα των παλιών μου τραυματισμών. 
Δεν θα ήταν καλή εικόνα να δεις ένα στέλεχος που κινδύνευε να σέρνεται, αφού ήταν σύμβολο αθλητικής δύναμης.
Έτσι, με μεγάλη λύπη επέλεξα να αποσυρθώ στα μετόπισθεν, λανθασμένα, γιατί τα επόμενα χρόνια έχασα αυτές τις ΄''μπλε'' περιπέτειες της Εθνικής.
Επίσης επειδή το να είμαι με την εθνική ομάδα εκείνα τα χρόνια, ακόμα περισσότερο όταν πήγαινες στο Coverciano, με έκανε να νιώθω σαν να ήμουν νέος».
Τζίτζι Ρίβα

Τελευταία Αρθρα

Ρουντ Κρολ, η ακρίβεια της κίνησης

Ο Ρουντ Κρολ ήταν ένας μοναδικός παίκτης. Μοναδικός γιατί ξεκίνησε στην ομάδα νέων του Άγιαξ...

10 Μαρτίου 1998! Παγκόσμια ημέρα Στρούντζ…

«Στρούντζ! Ο Στρουντζ είναι εδώ δύο χρόνια, έχει παίξει μετρημένα παιχνίδια, είναι πάντα τραυματίας. Τι έχει...

Τζίμι Φλόιντ Χασελμπάινκ… Σέντερ φορ ολκής

Παραμαρίμπο, Σουρινάμ. Πόσες φορές έχουμε διαβάσει το όνομα αυτής της μικρής πολιτείας (που βρίσκεται ακριβώς...

Ο Αντόνιο Κόντε, πάντα ήταν ”άρρωστος” με την νίκη

«17 Μαΐου 2014, μεσημέρι, αθλητικό κέντρο Vinovo.Στην έδρα της ομάδας στα περίχωρα του Τορίνο...

Παρομοια αρθρα

Ρουντ Κρολ, η ακρίβεια της κίνησης

Ο Ρουντ Κρολ ήταν ένας μοναδικός παίκτης. Μοναδικός γιατί ξεκίνησε στην ομάδα νέων του Άγιαξ...

10 Μαρτίου 1998! Παγκόσμια ημέρα Στρούντζ…

«Στρούντζ! Ο Στρουντζ είναι εδώ δύο χρόνια, έχει παίξει μετρημένα παιχνίδια, είναι πάντα τραυματίας. Τι έχει...

Τζίμι Φλόιντ Χασελμπάινκ… Σέντερ φορ ολκής

Παραμαρίμπο, Σουρινάμ. Πόσες φορές έχουμε διαβάσει το όνομα αυτής της μικρής πολιτείας (που βρίσκεται ακριβώς...