”Από επαγγελματική άποψη και μέσα απο την συμπεριφορά του, ήταν παράδειγμα.

Η αφοσίωσή του σε αυτό το άθλημα ήταν κορυφαία.

Ποτέ δεν ήταν απλησίαστος, πάντα συμπεριφερόταν σωστά με προπονητές και συμπαίκτες.

Είχε αξιοσημείωτες τεχνικές και φυσικές δεξιότητες, καθώς και μια τεράστια φιλοδοξία, χαρακτηριστικά που τον έκαναν σπουδαίο του ποδοσφαίρου.

Είναι σίγουρα ανάμεσα στους τρεις κορυφαίους Ιταλούς τερματοφύλακες όλων των εποχών. “

Βουγιαντίν Μπόσκοφ

Ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών, από τους πρώτους παγκοσμίως κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ενενήντα.

Έπαιξε στο Καμπιονάτο, εώς και τα σαράντα του χρόνια, έχοντας πάντα σπουδαία απόδοση.

Με την Εθνική Ιταλίας έφτασε δύο φορές, κοντά στην κατάκτηση του Μουντιάλ.

Το 1994 δεν μπόρεσε να κατακτήσει το όνειρό του, εξαιτίας εκείνων των πέναλτι εναντίον της Βραζιλίας.

O τελικος του Mundial του 1994 δεν εμεινε στην ιστορία για το εκπληκτικό ποδόσφαιρο που παίχτηκε,ομως είχε κάποιες μεγάλες στιγμές που έμειναν στην ιστορία και στην παιδική μας μνήμη σαν Μυθολογία…

O Gianluca Pagliuca χανει την μπάλα μέσα απο τα χέρια του και αυτή για καλή του τύχη πηγαίνει στο δοκάρι,στην συνέχεια ο Παλιούκα δίνει ενα φιλί στο δοκάρι.

”Tα πέναλντι στο τελικό του Μουντιάλ του ‘ 94 ακόμα τα ονειρεύομαι κάθε βράδυ.

Είμαι εκεί, μπροστά στο Ντούνγκα και ενώ αυτός παει προς την μπαλα, τον κοιτάζω και νομίζω αυτή τη φορά θα το πιάσω και μετά πετάγομαι, με την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά, ενω ειμαι καταιδρωμένος.

Για ένα πέναλτι θα μπορούσα να είμαι παγκόσμιος πρωταθλητής.

Εφτασα ένα βήμα πριν την κατάκτηση της κορυφής, αλλά δεν έχει σημασία, μόνο ο πρώτος μετράει.”

Τζιανλούκα Παλιούκα