“Οι παίκτες τώρα είναι πολύ πιο επαγγελματίες, αλλά εμείς τότε ήμασταν πολύ πιο ποδοσφαιριστές.
Κάποτε υπήρχαν πολλοί που δεν τηρούσαν κανένα πρόγραμμα.
Όταν ήμουν στην Ίντερ έπρεπε να κρατήσω τον Ρονάλντο μακριά απο το κλάμπινγκ, που ήταν είκοσι χρονών και μας καλούσε όλους κάθε μέρα να γυρνάμε τις νύχτες, δεν υπήρχε ούτε μια μέρα που να καθόταν ήσυχος.
Δεν υπήρχαν μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά υπήρχαν δημοσιογράφοι ή κάποιοι που γνώριζες.
Κανείς δεν έλεγε τίποτα όσο πήγαιναν καλά τα πράγματα, μετά όμως θα έβγαιναν τα ”μυστικά” αν χάναμε.
Όταν ήμουν στην Σαμπντόρια, μόλις είχα αρραβωνιαστεί, ο Βούγιαντιν Μπόσκοφ, μου γκρίνιαζε κάθε μέρα…
“Πρέπει να παντρευτείς, για να μπορείς να είσαι πιο ήρεμος.”
Κάπνιζα.
Στη Μπολόνια ο Καρλέτο Ματσόνε, μας έλεγε…
”Κάνε ό,τι γουστάρεις, αρκεί να μη σε βλέπω.”
Αμέσως μετά τον αγώνα κλειδωνόμασταν στο μπάνιο με τον Μπεπε Σινιόρι, καπνίζαμε, μετά βγαίναμε έξω και μιλούσαμε με τον Ματσόνε για το ματς”.
Τζιανλούκα Παλιούκα
