” Μετά την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής, ο Λιπι μας έδωσε το ελεύθερο το βραδυ να βγούμε για φαγητό στη Φλωρεντία.

Ο Γκατούζο, έμεινε στο ξενοδοχείο.

Όταν πήγαμε πίσω ήμασταν μεθυσμένοι,δεν είχαμε ύπνο, έπρεπε να βρούμε κάτι να κάνουμε για να περάσουμε τον χρόνο μας και η ιδέα ήταν μία…

Να πειραξουμε τον Ρίνο.

Καθώς ανεβαίναμε τις σκάλες για να φτάσουμε στο δωμάτιο, ο Ντε Ρόσι πήρε έναν πυροσβεστήρα.

Πάμε στον Γκατούζο είπε.

Μόλις άνοιξε τα μάτια του, ο Ντανιέλε τα έκανε όλα εκεί μέσα ανω κατω και έφυγε και με αφησε στο δωμάτιο, στο έλεος αυτού του τέρατος, με το βρακί και γεμάτο αφρό να ουρλιάζει με κάτι άναρθρες κραυγές.

Προσπάθησα να ξεφύγω, αλλά δεν θα τα κατάφερνα, το ήξερα.

Όταν υπάρχει ο Γκατούζο πίσω σου και θέλει να σου κάνει κακό, μπορείς να τρέχεις όσο θέλεις, αλλά στο τέλος θα σε φτάσει.

Ο Ντε Ροσι με κλείδωσε εκει μέσα και απ’εξω ακουγόταν ήχοι, όπως στις ταινίες του Μπαντ Σπένσερ και του Τέρενς Χιλ.

Ήταν ο Ρίνο,ο οποίος μου έδειξε τη συλλογή του από χαστούκια.”

Αντρέα Πίρλο