Πρωτοεμφανιζόμενος σε μεγάλη διοργάνωση, απέναντι στον Φαν ντερ Σαρ, στην έδρα του αντιπάλου, μέτα απο 24 χρόνια και το χτύπημα Πανένκα, το δοκιμάζει στην ίδια διοργάνωση (Εuro), ο Φραντσέσκο Τόττι!
Απο την συλλογή, τα Capitaneικα!
«Στην προπόνηση εκείνων των ημερών το είχα δοκιμάσει με τον Τόλντο και φυσικά με τον Αμπιάτι.
Και κάθε φορά που τα κατάφερνα, πρόσθετα όλο περηφάνια, ότι αν κερδίζαμε πέναλτι στο παιχνίδι, θα το έκανα με αυτόν τον τρόπο, με τους συμπαίκτες μου να μην το πιστεύουν.
«Μόνο λόγια είσαι», «Κανείς δεν σε πιστεύει» και ούτω καθεξής…
Ο Νέστα χαμογέλασε, ο Μαλντίνι γέλασε, ο Ιντζάγκι κορόιδεψε, ο Ντι Μπιάτζιο διαλύθηκε απο τις σκέψεις…
«Αν συμβεί, θα σας δώσω την χαρά να το δείτε…»
Τώρα είμαστε εδώ και δεν έχω άλλη επιλογή, πρέπει να το βάλω με το κουτάλι, αλλιώς θα γίνω για πάντα ο φλύαρος της παρέας.
Εάν πρόκειται να εκτελέσετε ένα καθοριστικό πέναλτι, σκέφτεστε τα εκατομμύρια των ανθρώπων που αγχώνονται για εσάς μπροστά στην τηλεόραση, συνθλίβεστε από την πίεση και καταλήγετε να το στέλνετε στη σημαία του κόρνερ.
Αν από την άλλη, ζήσεις τη στιγμή με την ελαφρότητα ενός στοιχήματος στο μπαρ, όλα γίνονται πιο εύκολα.
Έτσι, αφού ψιθύρισα στον Ντι Μπιάτζιο, προσπερνώντας τον…
”Θα το στείλω με κουτάλι” περπατάω προς τον Van der Sar κυνηγημένος από το ”όχι, όχι” του Λουίτζι, με χαμηλή φωνή, γιατί αν το εξέφραζε φωνάζοντας ίσως κάποιοι Ολλανδοί να υποψιαζόταν και να έκαναν σήμα στον τερματοφύλακα να περιμένει μια εκτέλεση έξω από τα συστήματα.
Πριν, έκανα αστεία για να μειώσω την ένταση, αλλά τώρα, από κοντά, ο Van der Sar μοιάζει πραγματικά ένα τεράστιο χταπόδι.
Το πορτοκαλί τοίχος πίσω του είναι εντυπωσιακό, το τέρμα γίνεται ξαφνικά μικρό.
Φοβάμαι πολύ μήπως κάνω λάθος, αλλά έχω μια ιδέα από γρανίτη στο κεφάλι μου.
Θέλει χειρουργική λεπτομέρεια.
Η σκέψη μου βγαίνει τέλεια.
Ο τερματοφύλακας, που προσπάθησε να με ξεγελάσει προσποιούμενος οτι πάει προς τα αριστερά και βουτώντας προς τα δεξιά, πετάγεται και βλέπει την μπάλα να τον κοροιδεύει.
Πρέπει να του φαίνεται πολύ κοντά, ωστόσο είναι μακριά, επειδή το βάρος του σώματος, του απαγορεύει να κάνει οτιδήποτε.
3-0 για εμάς και κανείς δεν θα μιλήσει.
Κοιτάζω τον πάγκο και βλέπω ξαφνιασμένα πρόσωπα, ο Ιντζάγκι κρατάει το χέρι του στο μέτωπό του σαν να λέει…
“Αυτός είναι τρελός”.
Βλέπω τον Τόλντο που επιστρέφει στο τέρμα να γελάει, σαν να τα ήξερε ήδη όλα.
Ήταν ώρα να απολαύσω το φινάλε.
Ο Κλάιφερτ σκοράρει, ο Μαλντίνι κάνει λάθος, ο Φραντσέσκο σώζει άλλο ένα πέανλτι του Μπόσβελτ και τελειώνει την πρόκρισή μας στον τελικό.
Τρέχω να τον αγκαλιάσω από τους πρώτους και να φωνάξω…
«Ψηλέ», του φωνάζω πολλές φορές, γιατί τον αποκαλώ έτσι.
”Ψηλέ, σε αγαπώ”.
Φραντσέσκο Τόττι
Το ”σκάψιμο” του Φραντσέσκο Τότι, στον ημιτελικό του Euro 2000 μεταξύ Ολλανδίας και Ιταλίας.
