«Στην Φλωρεντία έζησα δύο εποχές, την πρώτη δύσκολη μετά τον υποβιβασμό στη Β, μετά, όταν έφτασε ο κύριος Ρανιέρι, κατάφερε να ξαναχτίσει τα πάντα ξεκινώντας από τους νέους.
Πέρασε τέσσερα χρόνια στο μωβ, πετυχαίνοντας επιτυχίες που δεν είχε επιτευχθεί ποτέ πριν.
Ο Claudio Ranieri εκείνη την ώρα ήταν στη ράμπα εκτόξευσης, μορφωμένος και επαγγελματίας άνθρωπος που προσπαθούσε να κατανοήσει τις καταστάσεις και πάντα υπερασπιζόταν την ομάδα από τη σκληρή δημόσια κριτική. Έφτασες στο τέλος της συνεδρίας καταστράφηκες.
Αλλά από εκείνη την περίοδο υπάρχει ειδικά ένας σύντροφος που θυμάμαι περισσότερο από τον καθένα.
Ομάρ Γκάμπριελ Μπατιστούτα.

Η προπόνηση τελείωσε, οι δυο μας συνεχίσαμε για μια ώρα στο σκοτάδι.

Έριχνε πέναλτι, εγώ τα έσωζα και ήρθαν οι οπαδοί να μας δουν μόνο για εκείνη την στιγμή. Εμείς τους βάζουμε στο επίκεντρο. Και οι δύο μεγαλώσαμε.
Και ο Bati-gol ήταν ένας σπουδαίος καπετάνιος”.

Φραντσέσκο Τόλντο