«Θυμάμαι την πρώτη προπόνηση με την Μίλαν, ήμουν 15 χρονών και ο Καπέλο ήταν πολύ σκληρός μαζί μου.

Στον αγώνα προπόνησης γλιστράω και πέφτω δυνατά πάνω στον επιθετικό Papin, αλλά παίρνω την μπάλα.

Ο Καπέλο μου φωνάζει…

Τι κάνεις;

Και με στέλνει στα αποδυτήρια.

Ήμουν πάντα ο πιο καθαρός εκείνη την εποχή, γιατί δεν τελείωσα ποτέ την προπόνηση.

Ο Καπέλο μια μέρα μου είπε…

«Αν γίνεις εσύ επαγγελματίας ποδοσφαιριστής θα κόψω έναν όρχι».

Όμως ένα χρόνο αργότερα ήταν αυτός που με έβαλε να κάνω το ντεμπούτο μου και δεν έκοψε τον όρχι του.

Νότια Κορέα-Ιταλία στο Μουντιάλ του 2002;

Μια γελοία κατάσταση.

Είναι κρίμα γιατί με αυτήν την εθνική ομάδα ξέραμε ότι μπορούσαμε να φτάσουμε μέχρι το τέλος και νομίζω ότι ήταν ακόμα πιο δυνατή από εκείνη του 2006.

Στα 19 μου, είχα φτιάξει ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης από την αρχή στο Λόντι.

Η μητέρα μου ήθελε να με σκοτώσει, με αποκάλεσε ηλίθιο.

Έχασα πολλά χρήματα σε αυτό, αλλά θυμάμαι τα υπέροχα πάρτι.

Ξεκινούσαμε στις τρεις το μεσημέρι και τελειώναμε στις έξι το πρωί.

Θα συμβούλευα όμως κάποιον που θέλει να ανοίξει νυχτερινό κέντρο, να μην το κάνει».

Φραντσέσκο Κόκο