ΑρχικήΜια εικoνα χιλιες λεξειςΤα απογεύματα της παιδικής μας ηλικίας

Τα απογεύματα της παιδικής μας ηλικίας

Ολόκληρα τα απογεύματα περνούσαν κυνηγώντας ένα όνειρο.

Συναντιόμασταν όπου υπήρχε διαθέσιμο γήπεδο και ριχνόμασταν στην μάχη.

Όποιος έφερνε μαζί του την μπάλα, ήταν ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης.

Αποφάσιζε πού θα παίζει και ειδικότερα ποιους θα είχε συμπαίκτες…

Όλοι ήταν αμυντικοι και όλοι ήταν επιθετικοι.

Ολα για ένα γκολ!

Τα τέρματα, δύο πέτρες, η δύο μπουφάν. Αυτή ήταν η λογική αίσθηση της ημέρας για εμάς.

Τα παιχνίδια πάντοτε ξεκινούσαν με ένα δίλημμα.

“ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΤΣΕΙ ΤΕΡΜΑ” ??

Δεν μιλουσε κανεις, τελείωνε η κουβέντα πάντα ετσι:

“Εντάξει,θα κατσω εγω και σε κάθε δύο γκολ αλλαζουμε.”
Μερικές φορές, ακουγόταν κάτι κουβέντες όπως…

«Σήμερα δεν μπορώ να ιδρώσω. Έχει κρύο !!!”

Εκείνη τη στιγμή, βλέπαμε αυτόν τον άνθρωπο ως θεότητα, καθώς τον βάζαμε απευθείας στο τέρμα.

Το παιχνίδι διαρκούσε περίπου τρεις με τέσσερις ώρες.

Τα σκορ ήταν συχνά κάτι ανάμεσα σε πόλο και τένις, πολλές φορές λέγαμε το σκορ στην τύχη.

Προς το τέλος, όταν το σκοτάδι άρχιζε να πέφτει, μια φωνή ακουγόταν από το πουθενά:

“ΠΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΡΕ!??”.

Μια ομάδα μπορεί να κέρδιζε και με 20 γκολ διαφορά αλλά για την περηφάνεια δεν τα παρατούσε κανείς, λέγοντας:

“ Θα παίξουμε μέχρι τέλους”.

Γιατί την επόμενη μέρα θα υπήρχε εκδίκηση.

Ηταν ολοι ευτυχισμένοι, δεν υπήρχαν προβλήματα, γυρνούσαμε σπίτι και σκεφτόμασταν και πάλι το παιχνίδι.
Για όλους εκείνους που έχουν περάσει την παιδική τους ηλικία με αυτόν τον τρόπο.

Για όλους εκείνους που εχουν κυνηγήσει ένα όνειρο που ονομάζεται ποδόσφαιρο!

Τελευταία Αρθρα

Γκερντ Μίλερ: ”Το γκολ είναι εμμονή και απελευθέρωση”

Τα κουρασμένα, στραβά πόδια μου απλά δεν άντεχαν άλλο. Ακόμα κι'αν στο μυαλό μου θα...

Ρομπ Ρένσενμπρινκ, ένας μεγάλος Ολλανδός παικταράς

Ο Πίτερ Ρόμπερτ «Ρομπ» Ρένσενμπρινκ ήταν Ολλανδός ποδοσφαιριστής, μέλος της εθνικής ομάδας της χώρας...

Όταν ο Ρικέλμε έριξε άκυρο, στον Σερ Άλεξ

«Ο Φέργκιουσον ήθελε να με φέρει στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αλλά έμεινα στην Βιγιαρεάλ. Παίξαμε τον...

O Τζενάρο Γκατούζο, μεταναστεύει και κυνηγάει το όνειρό του

''Είδα πολλούς ανθρώπους που έφυγαν από την Καλαβρία για να αναζητήσουν την τύχη τους...

Παρομοια αρθρα

H εμβληματική φωτογραφία του Ντιέγκο Μαραντόνα

13 Ιουνίου 1982, Camp Nou στη Βαρκελώνη. Ο D10s παραμένει αθάνατος σε φωτογραφικό πλάνο του...

Nτιέγκο: ”Κανείς δεν μου λέει εμένα αν θα παίξω με την Εθνική”

-Ντιέγκο, ήρθαν οι γιατροί από τη Νάπολι να δουν αν σε αφήνουν να παίξεις...

Ο παράξενος ποδοσφαιρικός αγώνας στο Ιμότσκι…

Κοντά στο Ιμότσκι, μια μικρή κροατική πόλη, βρίσκεται η Γαλάζια Λίμνη, πλαισιωμένη απο γκρεμούς...