”Αποφάσισα να μιλήσω για πρώτη φορά μετά τον θάνατο του Τζιανλούκα Βιάλι.

Μέχρι τώρα δεν το ένιωσα, αλλά μετά από μέρες πένθους και μεγάλου πόνου για μένα νομίζω ότι είναι σωστό να ξαναζήσω μαζί σας τις όμορφες στιγμές που μοιράστηκα μαζί του.
Πιστεύω ότι ο Gianluca ήταν κάποιος που μου έμαθε τόσα πολλά.

Ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και σε ένα κρίσιμο σημείο της καριέρας μου ήταν κρίσιμος λόγω των συμβουλών του.
Για να καταλάβετε το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου, έχω ένα ανέκδοτο που χρονολογείται από την σεζόν 85/86.
Ήταν ήδη καθιερωμένος παίκτης που έπαιζε στην εθνική ομάδα και εγώ ήμουν στη Serie C2 στην Περούτζια και ήμουν 17 χρονών.
Μια μέρα ήρθε η εθνική ομάδα να παίξει στην Περούτζια στο “Renato Curi” οπότε άρπαξα την ευκαιρία να πάω να τον συναντήσω γιατί ήταν πάντα το είδωλό μου.
Μπαίνv λοιπόν στα αποδυτήρια και τον βρίσκv στο κρεβάτι να κάνει μασάζ.
Ταπεινά συστήθηκα και του είπα ότι είναι το πρότυπο παίκτη, το είδωλό μου και μετά βγάλαμε φωτογραφία.
Αφού με ευχαρίστησε, γύρισε σε μένα και έφυγε από τα αποδυτήρια γιατί έπρεπε να μπει στο γήπεδο για να κάνει προθέρμανση.

Αργότερα με πήρε τηλέφωνο και μου έκανε δώρο ένα ζευγάρι παπούτσια, που κρατάω στον τοίχο μου μέχρι σήμερα, γιατί νομίζω ότι ήταν μια χειρονομία που λίγοι θα μπορούσαν να κάνουν.
Έξι χρόνια μετά συναντηθήκαμε ξανά, αλλά αυτή τη φορά ήμασταν συμπαίκτες στη Γιουβέντους.
Αυτός ήταν ο Gianluca Vialli, ένας εξαιρετικός άνθρωπος που δεν είπε ποτέ λέξη εκτός τόπου και χρόνου, ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος.
Αφήνει πραγματικά ένα μεγάλο κενό, χωρίς αυτόν θα είναι δύσκολο να συνεχίσουμε γιατί μας δίδαξε τόσα πολλά, ειδικά για το πως μπορούμε να ξεγλιστράμε απο τους επαίνους αλλά ταυτόχρονα και απο όλη την κριτική που δεχόμασταν στις δύσκολες στιγμές.
Ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω για τον Luca, το ήθελα πολύ.”
Fabrizio Ravanelli, κατά τη διάρκεια της εκπομπής “Special Serie A” στο Be.Pi TV