Το ντεμπούτο του στο Καμπιονάτο έγινε στις 7 Μαρτίου 1993, στο Τορίνο, σε ήττα 4–3 από τη Γιουβέντους.
Ωστόσο, παρά τις πολλά υποσχόμενες επιδόσεις του, η μετα-Μαραντόνα Νάπολι χρειαζόταν απεγνωσμένα χρήματα και σύντομα αναγκάστηκε να πουλήσει τον παίκτη στην Πάρμα, όπου ο Καναβάρο κατέκτησε το Κύπελλο UEFA και το Κύπελλο Ιταλίας, και πήρε τον τίτλο του καλύτερου αμυντικού του πρωταθλήματος.
Στη Νάπολι έμεινε μέχρι το 1995, παίζοντας σχεδόν σε συνολικά 60 παιχνίδια με τον σύλλογο
“Όταν επιστρέφω στη Νάπολι νιώθω σαν στο σπίτι μου, γιατί είναι το σπίτι μου, αυτή η πόλη είναι πανέμορφη, όσοι δεν την ξέρουν δεν μπορούν να μιλήσουν γι’ αυτήν.
Έφυγα πολύ νωρίς απο την πόλη, στα εικοσιδύο μου χρόνια, γιατί η ομάδα χρειαζόταν χρήματα.
Ακόμα θυμάμαι τα λόγια του Φερλαίνο που μου είπε…
“Ή πας στην Πάρμα ή θα αποτύχουμε και θα χρεωκοπήσουμε και θα φταις εσύ.”
Και μετά δεν είχα αλλά δάκρυα, έκλαψα πολύ, δεν μπόρεσα να κερδίσω το κοινό του τόπου μου, όπως συνέβη για παράδειγμα με τον Τότι στην Ρόμα.
Ζηλεύω τον Τόττι γι’αυτό που έκανε, που έμεινε μια ζωή στην ομάδα της καρδιάς του.»
Φάμπιο Καναβάρο
