Ο Μαραντόνα στάθηκε μπροστά του, υπό το βλέμμα όλου του κόσμου, και είπε…
“Θα ήθελα να παίξω μαζί σου.

Είσαι αυτός που μου έδωσε την χαρά του ποδοσφαίρου μετά την στιγμή που κρέμασα τα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια και με έκανε να νιώσω ευτυχισμένος και αισιόδοξος.

Είσαι αυτός που μου ξαναέφερε το ”ποδοσφαιρικό” χαμόγελο.
Στη συνέχεια, προχώρησε ακόμη περισσότερο, προς έκπληξη όλων όσων βρίσκονταν στο γήπεδο, και του φίλησε το χέρι.
Στην Λατινική Αμερική, οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει για έναν Αργεντινό να φιλάει το χέρι ενός Βραζιλιάνου.
Εκείνο το απόγευμα, ο Ροναλντίνιο, ο πάντα χαμογελαστός τύπος, εθεάθη να κλαίει.

Ο Θεός του ποδοσφαίρου, του έδειξε πόσο κοντά του ήταν…