Η ευκολία μιας ντρίμπλας και της κούρσας που γίνεται με την μπάλα στο πόδι.
Η ικανότητα αντίδρασης για να κάνει κεφαλιά στην απόκρουση του τοίχους μετά από μια εκτέλεση φάουλ.
Η ακρίβεια σε δύο σέντρες που έγιναν για να κλείσουν οι λογαριασμοί και να φτάσει η ομάδα του σε μια σημαντική νίκη.
Αλλά πάνω απ’ όλα, η δύναμη και το πείσμα να επιβιώσει από 11 φάουλ των Νοτιοκορεατών, το ένα πιο βίαιο από το άλλο, με το πιο σοβαρό να είναι μια κλωτσιά με όλη τη δύναμη που έγινε ενώ έτρεχε.
Εκείνη την ημέρα, ο Diego Armando Maradona βρισκόταν σε συγκλονιστική φόρμα, μια φόρμα που θα αποτελούσε τον πρόλογο για ακόμη πιο θρυλικές εμφανίσεις, όπως αυτές απέναντι στην Ουρουγουάη, την Αγγλία και το Βέλγιο.
Λέγεται ότι συχνά όταν πρόκειται να συμβεί κάτι που θα μείνει στην ιστορία, πολλοί άνθρωποι έχουν ένα είδος έκτης αίσθησης που το διαισθάνονται.
Λοιπόν, δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι γνώριζαν πραγματικά ότι ο Diego Armando Maradona επρόκειτο να γράψει ιστορία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού, αλλά σίγουρα τα πρώτα σημάδια υπήρχαν σε εκείνη τη νίκη με 3-1 επί της Νότιας Κορέας, στην οποία ο ίδιος ο Diego μοίρασε τρεις ασίστ.
Η Gazzetta dello Sport, με τις συνηθισμένες της αξιολογήσεις, δεν θέλησε να ρισκάρει τότε, βαθμολογώντας εκείνη την επίδοση με ένα μίζερο 6,5.
Η βαθμολογία του ήταν σχεδόν έλλειψη σεβασμού προς τον Αργεντινό.
Μια βαθμολογία που δεν πτόησε τον Αργεντινό, ίσα ίσα που έγινε καύσιμο για την συνέχεια.
Simone Giallini
