Όταν η Μίλαν του Καπέλο κέρδιζε στην Ιταλία και στην Ευρώπη, για να σηματοδοτηθεί η ώρα της δράσης της, υπήρχε ένας «μετρονόμος» εξοπλισμένος με φώσφορο και κλάση.
Πριν ο Πίρλο αλλάξει την ιστορία αυτού του ρόλου, για πολλούς ποδοσφαιρόφιλους ίσχυε το εξής...
Όταν λέγανε "αμυντικός μέσος" εννοούσαν τον Demetrio Albertini.
Ήταν παιδί όταν έγινε βασικός στην Μίλαν των τεράτων και για μια δεκαετία κράτησε τη σκυτάλη του μαέστρου στους Ροσονέρι και στην εθνική ομάδα.
Ακριβώς με τα ''μπλε'' όλοι θυμούνται το πρώτο μισάωρο του ημιτελικού με την Βουλγαρία, στο Μουντιάλ της Αμερικής το 1994...
Μισή ώρα για να δείξεις σε σχολές ποδοσφαίρου και σε όλα τα παιδιά πώς να παίζουν στη μεσαία γραμμή...
Με την φράση που θα τον συνοδεύει πάντα:
«Κοίτα τι κάνει ο Αλμπερτίνι».

Ο Albertini, γεννημένος στη Besana της Brianza, επαρχία της Monza e Brianza κοντά στο Μιλάνο, αναδείχθηκε ως παίκτης των Ακαδημιών της Milan και συνέχισε να παίζει για άλλα 14 εξαιρετικά επιτυχημένα χρόνια με την μεγάλη ομάδα, μετά το ντεμπούτο του στη Serie A ως 17χρονος.
Κατά τη διάρκεια της σεζόν 1988-89 υπό τον Arrigo Sacchi, στις 15 Ιανουαρίου 1989, σε μια εντός έδρας νίκη με 4-0 επί του Como, έκανε το ντεμπούτο του.
Πέρασε μέρος της σεζόν 1990–1991 ως δανεικός στην Padova Calcio στη Serie B, συλλέγοντας 28 συμμετοχές και 5 γκολ, προκειμένου να αποκτήσει εμπειρία,και στη συνέχεια τιμήθηκε με βραβείο από την Diadora ως ένα από τα πιο υποσχόμενα νεαρά αστέρια της Ιταλίας.
 Μετά από μια επιτυχημένη σεζόν με την Πάντοβα, σύντομα καθιερώθηκε στην αρχική ενδεκάδα της ανώτερης ομάδας της Μίλαν κατά τη διάρκεια της σεζόν 1991–92 υπό τον Φάμπιο Καπέλο, φορώντας τη φανέλα με το νούμερο 4 και βοηθώντας τη Μίλαν να κερδίσει τον τίτλο αήττητη εκείνη τη σεζόν.
Θα έκανε σχεδόν 300 εμφανίσεις στη Serie A για τον σύλλογο (293 συνολικά, σημειώνοντας 21 γκολ) και 406 συνολικά εμφανίσεις καριέρας για τη Μίλαν, σημειώνοντας 28 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.

Ο Albertini κέρδισε πολλούς τίτλους κατά τη διάρκεια των χρόνων του στη Μίλαν και κέρδισε τρεις διαδοχικούς τίτλους Serie A το 1992, το 1993 και το 1994, ενώ κατάφερε επίσης να κατακτήσει άλλα δύο σκουντέτι το 1996 και το 1999.
Επιπλέον, έκανε 41 συμμετοχές στο Champions League, βοηθώντας τους ροσονέρι να φτάσουν σε τρεις διαδοχικούς τελικούς μεταξύ 1993 και 1995, σηκώνοντας το τρόπαιο το 1994.
Κέρδισε επίσης δύο Σούπερ Καπ UEFA, τρία Σούπερ Καπ Ιταλίας και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο κατά τη διάρκεια της θητείας του στον σύλλογο.
Ο Αλμπερτίνι παρέμεινε στη Μίλαν μέχρι το 2002, όταν ο μάνατζερ και πρώην μέντοράς του Κάρλο Αντσελότι προτίμησε να βάλει τον αναδυόμενο Αντρέα Πίρλο στη θέση του.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στον σύλλογο, πέτυχε 28 γκολ σε 406 εμφανίσεις. σημείωσε επίσης ένα προσωπικό ρεκόρ 8 γκολ κατά τη διάρκεια της σεζόν 1996–97.

Αφού έφυγε από το Μιλάνο, ο Albertini αναπήδησε σε διάφορες ομάδες.
Πέρασε τη σεζόν 2002-03 ως δανεικός στην Ατλέτικο Μαδρίτης, σκοράροντας 2 γκολ σε 28 συμμετοχές για τον ισπανικό σύλλογο.
Τελικά πήγε στη Λάτσιο ως αντάλλαγμα για τον Τζουζέπε Πανκάρο κατά την διάρκεια της σεζόν 2003–04, με μεγάλη πικρία, όπου τελικά κέρδισε το Coppa Italia που του είχε διαφύγει στο Μιλάνο, σκοράροντας 2 γκολ σε 23 εμφανίσεις για τον σύλλογο.
 Ξεκίνησε τη σεζόν 2004–05 με την Αταλάντα, παίζοντας 14 αγώνες και σημείωσε ένα γκολ στο ντεμπούτο του, πριν μεταγραφεί στην Barcelona τον Ιανουάριο, όπου ενώθηκε με τον πρώην μέντορά του στη μεσαία γραμμή, προπονητή Φρανκ Ράικαρντ και κατάφερε να κατακτήσει την La Liga κατά την τελευταία σεζόν της καριέρας του, με πέντε συμμετοχές.