′′Θα μου πάρει χρόνια να συνηθίσω την Μίλαν, χωρίς τον Μπερλουσκόνι.Νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν όταν η Μίλαν έπρεπε να πουλήσει, Ίμπρα και Τιάγκο Σίλβα.

Υπήρξε η παρακμή.

Η σχέση με τον Μπερλουσκόνι ήταν ξεχωριστή, ήταν κοντά μου, με βοήθησε σε δύσκολες στιγμές.

Χωρίς αυτόν θα τελείωνα σύντομα.

Μετά τον πρώτο χρόνο όλο το τεχνικό επιτελείο ήταν εναντίον μου, είπαν ότι δεν ταιριάζω, ότι δεν μιλούσα την γλώσσα, αλλά ο Μπερλουσκόνι είπε…”Θα μείνει μαζί μας.”

Παλιά ήταν δύσκολα τα πράγματα για τα δεκάρια γιατί παλεύαμε να αναδειχτούμε σε ένα σύστημα όπως το 4-4-2 και οι προπονητές δεν ήθελαν να αλλάξουν.

Θυμάμαι όταν ο Φάμπιο Καπέλο μου είπε…

”Αν ο Μπερλουσκόνι σε ρωτήσει γιατί παίζεις προωθημένος, πες του ότι αισθάνεσαι καλύτερα εκεί.”

Είπα…

′′ Μα δεν είναι αλήθεια, θα ήμουν πολύ καλύτερα πίσω απο τους επιθετικούς.”

Του σηκώθηκε η τρίχα…

′′Ντέγιαν γαμ… θα βρεθείς στον πάγκο.”

Η απάντησή μου ήταν άμεση.

′′ Είσαι ο προπονητής και έσυ θα είσαι στον πάγκο, όχι εγώ!”

Από τον Καπέλο έμαθα πάρα πολλά!

Θυσιαζόμουν στα άκρα η στην επίθεση, αλλά κερδίζαμε. Ήμασταν πολύ δυνατοί.

Δεν με θεωρώ ιδιοφυΐα. Ήμουν σπουδαίος παίκτης και αυτό ήταν όλο.

Μου έδωσαν αυτό το παρατσούκλι επειδή έκανα πράγματα που οι άλλοι ποτέ δεν προσπάθησαν να κάνουν.

Χαίρομαι που οι οπαδοί με θυμούνται.

Ευτυχώς για μένα έπαιξα στην καλύτερη Μίλαν!

Στη συνέχεια τα πήγε περίφημα η ομάδα, αλλά εκείνη η ομάδα που είχαμε έμεις, ήταν η πιο δυνατή ομάδα στον κόσμο “.

Ντέγιαν Σαβίσεβιτς