«Ένας πολύ προληπτικός άνθρωπος, ήταν ο κύριος Novellino.
Το έζησα στο πετσί μου στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, όταν σκόραρα τέσσερις σερί Κυριακές.
Πριν την πέμπτη αγωνιστική παίξαμε το συνηθισμένο φιλικό με την ομάδα της Primavera.
Μετά από δέκα λεπτά, πήρα μια ψηλή μπάλα, προσπάθησα να την κατεβάσω, αλλά πήγα λίγο ήρεμα και έχασα τον έλεγχο.
Ο Novellino μου είπε για όλα τις φανέλες και ποια θα έπρεπε να φορέσουμε...
 «Κοίτα αυτές, μ'αυτήν εδώ έχεις πετύχει μερικά γκολ στη Serie A και είσαι ήδη φαινόμενο».
Ειλικρινά ήμουν μπερδεμένος.
«Κύριε, τι λέτε; Μ'αυτήν εδώ ούτε την μπάλα δεν μπόρεσα να κατεβάσω, δεν είναι έτσι τα Φαινόμενα».
Δεν ήθελε να ακούσει κανέναν λόγο...
«Μην με ζαλίζεις, πήγαινε να κάνεις ένα ντους».
«Φυσικά κύριε, κανένα πρόβλημα, χαίρομαι που φεύγω, γιατί είσαι νευριασμένος».
Ετσι ήταν, είχε τις προλήψεις του.
Την επόμενη μέρα εμφανίστηκα στην προπόνηση και όλα ήταν καλά...
 "Καλημέρα, κύριε." 
«Γεια σου Ντάριο, είσαι καλά;» 
"Πολύ καλά."
 Σαν να μην έγινε τίποτα.
Την Κυριακή βγήκα στο γήπεδο και έβαλα γκολ.
Την επόμενη Πέμπτη συνέβη ξανά. 
Φιλικό με την Primavera, μου ξέφυγε μια σέντρα και πάλι με έβριζε.
«Έλα διάλεξε φανέλα, έχεις πετύχει δύο γκολ από τη σέντρα μ'αυτή και θα γίνεις πρώτος σκόρερ. Μπράβο!»
«Ακόμα τα ίδια κύριε; Νομίζω ότι έχεις κάποια προβλήματα.»
«Σίγουρα, αλλά εσύ πήγαινε να κάνεις ένα ντους».
Παράλογος. Με έδιωξε ξανά για το γούρι.
Τότε ο Carlo Carletti, ιστορικός συνεργάτης του Novellino, μου εξήγησε τα πάντα...
«Dario, μην εκνευρίζεσαι, ο προπονητής είναι απλώς δεισιδαιμονικός.
Αφού σε έδιωξε την περασμένη Πέμπτη και μετά σκόραρες την Κυριακή, τώρα θα συνεχίσει να το κάνει για ποιος ξέρει πόσες εβδομάδες».
Τόση δεισιδαιμονία... 
Την Κυριακή σκόραρα δύο φορές και την επόμενη Πέμπτη η ίδια κατάσταση επαναλήφθηκε. Αλλά τώρα ήξερα την υπόδειξη.
Έκανα ότι διάλεξα φανέλα και πήγα να κάνω ένα ντους. 
Ηταν σίγουρο, θα είχα ξανασκόραρει την Κυριακή».
Ντάριο Χούμπνερ